Grzebieniopalczyk europejski
| Acanthodactylus erythrurus[1] | |||
| (Schinz, 1833) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
grzebieniopalczyk europejski | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Grzebieniopalczyk europejski (Acanthodactylus erythrurus) – gatunek gada z rodziny jaszczurkowatych (Lacertidae). Niezagrożony wyginięciem.
Zasięg występowania i środowisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje na Półwyspie Iberyjskim i w północno-zachodniej Afryce.
Zamieszkuje na suchych i gorących terenach o podłożu piaszczystym, słabo porośniętym roślinnością. Występuje także na nadmorskich plażach i w innych ekosystemach, jednak nie jest tam pospolity[5].
Występowanie podgatunków[edytuj | edytuj kod]
- Acanthodactylus erythrurus atlanticus Boulenger, 1918 – Maroko, Atlas Średni, północne stoki Atlasu Wysokiego, równiny na północ i zachód od Atlasu.
- Acanthodactylus erythrurus belli Gray, 1845 – wschodnie równiny Maroka i Algierii.
- Acanthodactylus erythrurus erythrurus (Schinz, 1833) – Półwysep Iberyjski.
Niektórzy autorzy wyróżniają też czwarty podgatunek[3]:
- Acanthodactylus erythrurus lineomaculatus Duméril & Bibron, 1839
Opis[edytuj | edytuj kod]
Jaszczurka długości 23 cm, o krępym ciele. Głowa krótka, wysoko wysklepiona. Ogon wyjątkowo długi, u samców u nasady wyraźnie zgrubiały. Grzybkowate łuski rozwinięte są tylko na czwartym palcu tylnych łap. Ubarwienie zmienne. Grzbiet zwykle szary lub szarobrązowy, z 10 jasnymi paskami, przerywanymi małymi plamkami. Boki z jasnymi, ciemno obrzeżonymi plamami. Brzuch białawoszary. Dolna strona ogona u młodych osobników i samic żywoczerwona. Młode osobniki pokryte są kontrastowymi, czarno-białymi paskami.
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Pełną ruchliwość osiąga jedynie w prażącym słońcu. Porusza się bardzo zwinnie, choć może również skradać się bardzo powoli.
A. erythrurus jest jajorodny[5]. Samica składa od 4 do 6 jaj.
Gatunek niezagrożony wyginięciem. Trend jego populacji ocenia się jako stabilny[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Acanthodactylus erythrurus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Encyclopedia of Life - Acanthodactylus erythrurus
- ↑ a b P. Uetz, J. Hallermann, Acanthodactylus erythrurus, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2023-12-28] (ang.).
- ↑ Encyclopedia of Life – synonimy
- ↑ a b c d Acanthodactylus erythrurus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Günter Diesener, Josef Reichholf: Płazy i gady. Leksykon przyrodniczy. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 136–137. ISBN 83-7129-440-9.