Gustaw Potworowski (dyplomata)

Gustaw Adolf Potworowski
Data i miejsce urodzenia	11 października 1889 ; Warszawa, Królestwo Polskie
Data i miejsce śmierci	1 października 1951 ; Malaga, Królestwo Hiszpanii
	Poseł RP w Szwecji
Okres	od 15 maja 1936; do 31 października 1942
Poprzednik	Antoni Roman
Następca	Henryk Sokolnicki (chargé d’affaires)
	Poseł RP w Portugalii
Okres	od czerwiec 1944; do 1 października 1951
Poprzednik	Karol Dubicz-Penther
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Gustaw Adolf Marian Potworowski h. Dębno^[1] (ur. 11 października 1889 w Warszawie, zm. 1 października 1951 w Maladze) – polski dyplomata.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 11 października 1889 w Warszawie, w rodzinie Jerzego Potworowskiego h. Dębno (1857–1896) i Ksawery z domu Szydłowskiej h. Lubicz (1863–1948)^[1].

Po ukończeniu gimnazjum gen. P. Chrzanowskiego w Warszawie, studiował biologię na uniwersytecie w Lozannie i w Paryżu oraz agronomię w Lipsku i w Berlinie. Po powrocie do kraju w 1914 zajmował się administracją należącego do rodziny majątku w Radoryżu.

11 sierpnia 1919 wstąpił do służby dyplomatycznej w niepodległej Polsce. Kierował referatem plebiscytu MSZ w czasie przygotowań do plebiscytów na Warmii i Mazurach i na Górnym Śląsku. 18 sierpnia 1921 został skierowany do Komisariatu Generalnego RP w Wolnym Mieście Gdańsku, awansowany na sekretarza legacyjnego. Od 1 sierpnia 1924 do początków 1926 w centrali MSZ. W latach 1926–1928 radca poselstwa RP w Berlinie, od 1 października 1928 do 1 lipca 1934 sekretarz ambasady RP w Paryżu. 15 maja 1936 mianowany na posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego w Szwecji, misję pełnił do 31 października 1942. Następnie kierował Wydziałem Spraw Uchodźczych w MSZ RP w Londynie (Rząd RP na uchodźstwie). Od czerwca 1944 poseł RP w Lizbonie. Po wojnie pozostał na emigracji, pełniąc do śmierci misję w Lizbonie z ramienia rządu RP na uchodźstwie.

Od 27 kwietnia 1922 był żonaty z Marią Magdaleną Moldenhawer.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (27 grudnia 1924)^[2]
Medal Niepodległości^[3]
Srebrny Medal za Długoletnią Służbę^[3]
Brązowy Medal za Długoletnią Służbę^[3]
Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja, 1938)^[4]
Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej (Francja)^[3]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 592–593. [dostęp 2021-01-05].
Potworowski Gustaw [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, s. 109, ISBN 83-7066-569-1.
Alina Szklarska-Lohmannowa: Gustaw Adolf Potworowski. [w:] Polski Słownik Biograficzny t. XXVIII [on-line]. [dostęp 2015-09-30].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Marek Jerzy Minakowski: Gustaw Adolf Marian Potworowski z Sienna h. Dębno. [w:] Wielka Genealogia Minakowskiego [on-line]. sejm-wielki.pl, 2018-01-06. [dostęp 2018-01-06]. (pol.).
↑ M.P. z 1924 r. nr 299, poz. 980 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej na Górnym Śląsku oraz na terenie W. M. Gdańska”.
↑ ^a ^b ^c ^d Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1939, s. 228. [dostęp 2023-04-20].
↑ Sveriges statskalender / 1940. Bihang, s. 79

[sejmwielki-1] Marek Jerzy Minakowski: Gustaw Adolf Marian Potworowski z Sienna h. Dębno. [w:] Wielka Genealogia Minakowskiego [on-line]. sejm-wielki.pl, 2018-01-06. [dostęp 2018-01-06]. (pol.).

[2] M.P. z 1924 r. nr 299, poz. 980 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej na Górnym Śląsku oraz na terenie W. M. Gdańska”.

[:0-3] Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1939, s. 228. [dostęp 2023-04-20].

[4] Sveriges statskalender / 1940. Bihang, s. 79

[1]

[2]

[3]

[4]