Gwidon z Montpellier
| |
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1160 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
18 maja 2024 (zatwierdzenie kultu) |
| Wspomnienie |
7 lutego |
Gwidon z Montpellier (ur. ok. 1160 we Francji, zm. 1208 w Rzymie) – francuski duchak[a], założyciel Zakonu Ducha Świętego w Montpellier, błogosławiony Kościoła katolickiego.
Życie i działalność[edytuj | edytuj kod]
Według nowożytnej tradycji miał pochodzić z książęcej rodziny Guillemów, w posiadaniu której przez dwa wieki było miasto Montpellier[1]. Znane źródła nie pozwalają potwierdzić tego przekazu[2][3].
Około 1190 r. Gwidon poświęcił się służbie ubogim i potrzebującym, zakładając na przedmieściach Montpellier średniowieczny szpital dla ubogich i potrzebujących, któremu nadał wezwanie Ducha Świętego[4]. Był to pierwszy Dom Ducha Świętego, mający dać schronienie i pociechę pielgrzymom, chorym, biednym, a także samotnym matkom i porzuconym niemowlętom, jak również wszystkim pragnącym nawrócić się i przemienić własne życie. Wiele osób poszło za przykładem o. Gwidona i podjęło służbę miłości miłosiernej[1].
Dla realizacji rozpoczętego dzieła Gwidon założył wspólnotę zakonną – Zakon Ducha Świętego – dla której zredagował pierwszą regułę (Institutiones). Członkami wspólnoty byli tak bracia, jak i siostry. W krótkim czasie Gwidon znalazł wielu naśladowców, którzy za jego przykładem chcieli służyć ubogim i potrzebującym: w 1198 r., oprócz domu w Montpellier, posiadała dziewięć domów w południowej Francji, a także dwa domy w Rzymie, w tym jeden w pobliżu kościoła S. Maria in Trastevere[2].
22 kwietnia 1198 papież Innocenty III zatwierdził Zakon Ducha Świętego[5]. Założyciel powierzył swe dzieło opiece Ducha Świętego, pocieszyciela i Ojca ubogich[1].
Kult[edytuj | edytuj kod]
Gwidon mimo braku bulli beatyfikacyjnej przez wiele lat był czczony przez zakony duchackie jako błogosławiony[6] z tzw. tradycji wiary[5].
18 maja 2024 papież Franciszek oficjalnie zaliczył go do grona błogosławionych (przez tzw. zatwierdzenie kultu) i wyznaczył dzień jego wspomnienia liturgicznego na 7 lutego[7].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nie należy mylić duchaków z duchaczami.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c o. Gwidon z Montpellier. Towarzystwo Ducha Świętego. [dostęp 2014-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)].
- ↑ a b Mateusz Zimny, Veni Pater pauperum.Duchowe i materialne dziedzictwo Zakonu Ducha Świętego de Saxia w Polsce. Katalog wystawy, 2022, s. 16, ISBN 978-83-60465-45-5.
- ↑ Guy de Montpellier, [w:] Roger Aubert, Dictionnaire d’histoire et de géographie ecclésiastiques, 1988, s. 1280–1281 [dostęp 2024-05-16], Cytat: Les tentatives d'identifier sa famille se sont revelees vaines (on a dit qu'il aurait ete le fils d'un comte de Montpellier) et il ne semble pas qu'il puisse etre identifie avec le Gui Guillems mentionne dans certains documents a partir de 1158. (fr.).
- ↑ Françoise Durand, L’hôpital du Saint-Esprit in Saxia et ses filiales de Besançon et Dijon (XIIIe-XVe siécles), [w:] Gli ordini ospedalieri tra centro e periferia: Giornata di studi, Roma, Istituto Storico Germanico, 16 giugno 2005, 2007, s. 273 [dostęp 2024-05-15] (fr.).
- ↑ a b Bogumił Łoziński, Leksykon zakonów w Polsce. Informator o życiu konsekrowanym, Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1998, s. 184-185.
- ↑ Bł. Gwidon z Montpellier. kanoniczki.pl. [dostęp 2024-05-19].
- ↑ Litterae Apostolicae Motu Proprio Datae Fide Incensus. vatican.va. [dostęp 2024-05-19]. (łac.).