HD 40307 d
.jpg) Wizja artystyczna planet gwiazdy HD 40307, na pierwszym planie HD 40307 d (ESO) | |
| Odkrywca |
zespół Michela Mayora |
|---|---|
| Data odkrycia |
16 czerwca 2008 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Półoś wielka |
0,134 au |
| Mimośród |
0,0 |
| Okres orbitalny |
20,46 ± 0,01 |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Masa minimalna (M·sin i) |
0,0288 MJ |
HD 40307 d – planeta pozasłoneczna orbitująca wokół gwiazdy HD 40307. Znajduje się 42 lata świetlne od Ziemi w gwiazdozbiorze Malarza. Planeta została odkryta metodą Dopplera przy użyciu spektrometru HARPS w czerwcu 2008 roku. Z sześciu znanych planet orbitujących wokół HD 40307, HD 40307 d jest obiektem najmasywniejszym.
Odkrycie[edytuj | edytuj kod]
HD 40307 d została odkryta w ten sam sposób jak HD 40307 b i HD 40307 c, poprzez pomiary prędkości radialnej gwiazdy. Pomiarów dokonano przy użyciu spektrometru HARPS znajdującego się w Obserwatorium La Silla w Chile. Odkrycie zostało ogłoszone na konferencji w Nantes, we Francji, w czerwcu 2008 roku[1].
Orbita i masa[edytuj | edytuj kod]
HD 40307 d jest planetą o masie co najmniej 9,2 mas Ziemi[2]. Ze wszystkich sześciu znanych obiektów tego układu planetarnego jest ona najmasywniejszym ciałem orbitującym wokół HD 40307. Jest prawie dwukrotnie cięższa od swojej siostry, HD 40307 b. HD 40307 d jest oddalona od swojej gwiazdy o 0,134 j.a., a rok na tej planecie trwa 20,46 dnia. Ekscentryczność orbity jest bardzo mała i nie ma wystarczających danych, by ją dokładnie określić.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Z masą co najmniej 9,2 M🜨, HD 40307 d jest prawdopodobnie zbyt mała, by być gazowym olbrzymem. Koncepcja ta została podważona w 2009 roku, kiedy to stwierdzono, że jeżeli HD 40307 d jest superziemią, to musi być ciałem bardzo niestabilnym i zagrożonym pływami większymi od tych, na jakie narażony jest Io, jeden z księżyców Jowisza. Jeżeli HD 40307 d jest gazowym olbrzymem, to pływy nie są zagrożeniem dla planety. Niestety, odkrycie planety poprzez pomiar prędkości radialnej wyklucza pozyskanie dokładnych danych o promieniu czy temperaturze powierzchni.
W rezultacie tak silne pływy doprowadzają do zniszczenia większych naturalnych satelitów, przez co jest mało prawdopodobne, by HD 40307 d posiadała jakiekolwiek księżyce[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Trio of 'super-Earths' discovered. BBC. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).
- ↑ a b The HARPS search for southern extra-solar planets. XIII. A planetary system with 3 Super-Earths (4,2, 6,9, & 9,2 Earth masses). arxiv.org. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- HD 40307 d w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)