Hanka Zaniewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hanka Ludmiła Zaniewska
Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1941
Konin

Data śmierci

19 maja 2016

profesor nauk technicznych
Specjalność: urbanistyka i planowanie przestrzenne
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Doktorat

1972
Politechnika Gdańska

Habilitacja

1978
Akademia Rolnicza we Wrocławiu

Profesura

2001

Uczelnia

Politechnika Białostocka
SGGW
Politechnika Poznańska

Hanka Ludmiła Zaniewska (ur. 9 kwietnia 1941 w Koninie[1], zm. 19 maja 2016) – polska architekt i urbanistka, profesor nauk technicznych, specjalistka z zakresu mieszkalnictwa i planowania przestrzennego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w rodzinie Ignacego Felicjana Tłoczka, architekta, urbanisty, i Wandy z Jaroszewskich (zm. 1950), nauczycielki. Szkołę podstawową rozpoczęła w Pyzdrach, a ukończyła w Warszawie w 1953. Po ukończeniu liceum ogólnokształcącego i zdaniu w 1957 matury podjęła studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, które ukończyła w 1964[1]. W 1972 uzyskała stopień doktora nauk technicznych na Politechnice Gdańskiej, w 1978 – habilitację na Akademii Rolniczej we Wrocławiu. W 1973 ukończyła roczne stypendium podyplomowe z zakresu planowania przestrzennego w Centre de Recherche d’Urbanisme w Paryżu[1][2]. W 2001 otrzymała tytuł naukowy profesora nauk technicznych[3][4].

W latach 1965–1974 pracownik Instytutu Budownictwa Mieszkaniowego w Warszawie, od 1968 – Instytutu Gospodarki Mieszkaniowej, 1974–1986 – Instytutu Kształtowania Środowiska w Warszawie, gdzie pełniła funkcje zastępcy dyrektora i sekretarza naukowego (1982–1985) oraz dyrektora naczelnego (1985–1986). W latach 1986–1990 dyrektor Instytutu Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej w Warszawie. Następnie w 1991–2002 kierownik zakładu w Instytucie Gospodarki Mieszkaniowej w Warszawie, a w 1995–2002 zastępca dyrektora ds. naukowo-badawczych. Od 2003 związana z Instytutem Rozwoju Miast w Krakowie, w 2003–2014 kierownik Zakładu Mieszkalnictwa w Warszawie, a w 2011–2013 – zastępca dyrektora ds. naukowo-badawczych.

W latach 1990–1996 pracowała na Wydziale Architektury Politechniki Białostockiej. Następnie związana ze Szkołą Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, gdzie w 1996–2002 była kierownikiem Zakładu Budownictwa Wiejskiego w Katedrze Inżynierii Budowlanej na Wydziale Inżynierii i Kształtowania Środowiska. Wykładała na Międzywydziałowym Studium Gospodarki Przestrzennej SGGW (1998–2002), na podyplomowych studiach gospodarki przestrzennej na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej oraz w Wyższej Szkole Ekologii i Zarządzania. W okresie 2002–2012 związana z Wydziałem Architektury Politechniki Poznańskiej, w 2006–2011 była dyrektorem tamtejszego Instytutu Architektury i Planowania Przestrzennego. Była promotorem 6 prac doktorskich, recenzentką 13 prac doktorskich i 4 habilitacyjnych oraz autorką 7 opinii w postępowaniach o nadanie tytułu profesora[2].

Zajmowała się planowaniem przestrzennym, w szczególności problemami mieszkalnictwa, modernizacji zabudowy mieszkaniowej w miastach i na wsi, badaniem roli i funkcji małych miast w kształtowaniu sieci osadniczej, programowaniem mieszkalnictwa na poziomie lokalnym, zrównoważonym rozwojem zespołów i osiedli mieszkaniowych oraz mieszkaniami dla ludzi starszych i ubogich. Autorka i recenzentka wielu publikacji naukowych i prac badawczych, redaktor „Zeszytów Naukowych Politechniki Poznańskiej” serii Architektura i Urbanistyka.

Była członkinią Krajowego Sekretariatu Habitat ds. monitorowania zmian w mieszkalnictwie (od 2001), ekspertem Państwowej Komisji Akredytacyjnej do Spraw Nauczania na kierunku Architektura i Urbanistyka, członkinią Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP) i Towarzystwa Urbanistów Polskich.

Jej ostatnią publikacją (grudzień 2015) była praca na temat kształtowania nowej tożsamości restytuowanych małych miast w Polsce[5].

Mieszkała w Warszawie, była zamężna i miała córkę[1].

Pochowana 25 maja 2016 na cmentarzu w Pyzdrach[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d prof. dr hab. inż. arch. Hanka Zaniewska [online], CSW2020 [dostęp 2024-03-11] (pol.).
  2. a b Anna Januchta-Szostak. Ślad tożsamości. Wspomnienie o Profesor Hance Zaniewskiej. „Teka Komisji Urbanistyki i Architektury”. Tom XLIV, s. 435–439, 2016. Kraków: PAN – Oddział w Krakowie, Politechnika Krakowska – Wydział Architektury. ISSN 2450-0038. [dostęp 2024-03-11]. 
  3. M.P. z 2001 r. nr 2, poz. 25 - Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 stycznia 2001 r. nr 115-1-01 o nadaniu tytułu naukowego profesora.
  4. Kronika [online], forumakademickie.pl [dostęp 2024-03-11].
  5. Zaniewska, H., Thiel, M., & Dąbkowski, N. (2015). Creating a new identity for small restituted towns – some problems / Problemy kształtowania nowej tożsamości restytuowanych małych miast, [In] Krzysztofik, R., & Dymitrow, M. (Eds.), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy. Gothenburg: University of Gothenburg, pp. 319–320 / 321–346.
  6. In memoriam - Pamięci Architektów Polskich - Hanka Ludmiła Zaniewska [online], www.archimemory.pl [dostęp 2024-03-11].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]