Helga Pilarczyk
| Imię i nazwisko |
Helga Katharina Pilarczyk |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Helga Katharina Pilarczyk[1] (ur. 12 marca 1925 w Schöningen[1][2], zm. 15 września 2011 w Hamburgu[3]) – niemiecka śpiewaczka operowa, sopran.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Początkowo uczyła się gry na fortepianie w konserwatoriach w Brunszwiku i Hamburgu[1]. Dopiero później podjęła lekcje śpiewu i zdecydowała się zostać śpiewaczką, początkowo występowała w operetkach[2]. Zadebiutowała w 1951 roku w operze w Brunszwiku[2], jej pierwszą rolą operową była Irmentrauta w Der Waffenschmied Alberta Lortzinga[1]. Od 1954 do 1968 roku była związana z operą w Hamburgu[1]. W kolejnych latach występowała w Zurychu (1955–1958), Berlinie Zachodnim (1956–1960) i Düsseldorfie (od 1964)[1]. Gościnnie śpiewała m.in. w Covent Garden Theatre w Londynie, mediolańskiej La Scali, Metropolitan Opera w Nowym Jorku oraz na festiwalach operowych w Glyndebourne, Aix-en-Provence i Edynburgu[1].
Zasłynęła przede wszystkim w wykonawstwie muzyki współczesnej[1]. Występowała m.in. w monodramie Erwartung Arnolda Schönberga oraz operowych rolach Elekty w Elektrze Richarda Straussa, Marii w Wozzecku i tytułowej roli w Lulu Albana Berga[1][2]. Wzięła udział w prapremierowych przedstawieniach König Hirsch Hansa Wernera Henzego (1956), Potopu Igora Strawinskiego (1963) i Der goldene Bock Ernsta Křenka (1964)[1].
Opublikowała esej Kann man die moderne Oper singen? (Hamburg 1964)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 110. ISBN 978-83-224-0837-7.
- ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2799. ISBN 0-02-865529-X.
- ↑ Monika Nellissen: Tod einer Legende der Oper. 2011-09-17. [dostęp 2022-02-04]. (niem.).