Henryk Grabosz
| Data i miejsce urodzenia |
16 lipca 1921 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 maja 1988 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1942–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
komendant okręgu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Henryk Wojciech Grabosz ps. „Gwiazda” (ur. 16 lipca 1921 w Mylofie, zm. 29 maja 1988 we Wrocławiu) – partyzant, komendant Oddziału Specjalnego w pow. chojnickim Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski”.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził w rodzinie Wojciecha (leśnika) i Władysławy z d. Pestka[1]. Uczeń gimnazjum w Gdyni[1]. Ojciec Henryka Wojciech kupiec i właściciel sklepu włókienniczego w Czersku został aresztowany przez Niemców w styczniu 1941 za wcześniejszą działalność na rzecz Polski. Zamordowany w KL Auschwitz 10 października 1941 za prowadzenie działalności szpiegowskiej.
W czasie okupacji Henryk Grabosz mieszkał w miejscowości Męcikał w pow. chojnickim. Od 10 listopada 1942[1] należał do TOW „Gryf Pomorski”. Od stycznia 1944 był komendantem Oddziału Specjalnego nr 3 „Cis” jak również komendantem na Męcikał[1]. Uczestniczył w walce o bunkier „Zielony Pałac” należący do TOW Gryf w dniach 21-22 marca 1944.
„Bunkier jego oddziału znajdował się w lesie, w pobliżu szosy z Męcikału do Chojnic. Prowadzono dywersję i kolportaż prasy (m.in. gazetka „Gryf Pomorski”). 21 marca 1944 bunkier został otoczony przez oddział policji i Waffen SS. Z okrążenia zdołało się przebić tylko dwóch partyzantów, w tym Grabosz”[1]
Brał również udział w kilku akcjach sabotażowych w tym zniszczenia pił w tartaku w Rytlu, zniszczeniu zapasu spirytusu w Gronowie oraz niszczenia maszyn rolniczych w majątkach niemieckich.
Po wojnie szykanowany przez nowe władze przeprowadził się do Wrocławia gdzie zmarł.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Żonaty z Teodozją. Mieli dzieci: Mariolę (ur. 1952) i Jaromira (ur. 1958)[1].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 167-73-1 z 06.03.1974 nadany przez Radę Państwa PRL[1]
- Złoty Krzyż Zasługi[1]
- Krzyż Partyzancki[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Gąsiorowski, Krzysztof Steyer, Tajna organizacja wojskowa Gryf Pomorski, Gdańsk 2010.
- Bogusław Polak (red.): Konspiracja 1939–1945, część 1 (redakcja naukowa Bogusław Polak). T. V. Koszalin: Wydaw. Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-98-6.