Hołownicze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hołownicze
ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

grodzieński

Sielsowiet

Wiercieliszki

Populacja (2009)
• liczba ludności


93

Nr kierunkowy

+375 15

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Hołownicze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Hołownicze”
Ziemia53°41′55″N 24°01′45″E/53,698611 24,029167

Hołownicze (biał. Галаўнічы) – wieś na Białorusi, położona w obwodzie grodzieńskim w rejonie grodzieńskim w sielsowiecie wiercieliskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dawniej wieś ekonomii grodzieńskiej w województwie trockim Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej[1]. W latach 1921–1939 wieś leżała w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Wiercieliszki[2][3].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 173 osoby, wszystkie były wyznania prawosławnego. Jednocześnie 169 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 4 inną. Było tu 38 budynków mieszkalnych[2].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Kozłowiczach i prawosławnej w Wiercieliszkach. Podlegała pod Sąd Grodzki i Okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Wiercieliszkach[4].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego[5]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy[6]. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR.

Od 1991 wchodzi w skład Białorusi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hołownicze, pow. grodzieński, gm. Wiercieliszki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 570.
  2. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 41.
  3. Mapa Administracyjna Rzeczypospolitej Polskiej 1:300 000, Województwo Białostockie, GUS, Warszawa 1937
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 126.
  5. Карманный атлас СССР. 11-е изд. – Ленинград: ГУГК при СНК СССР, 1940, karta 39
  6. Bezirk Bialystok [online], www.territorial.de [dostęp 2020-04-02].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]