Ignacy Zenon Soszyński
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
przedsiębiorca |
Ignacy Zenon Soszyński (ur. 9 listopada 1914 w Binkowie, zm. 26 września 1987 w Hanowerze) – polski przedsiębiorca, założyciel i właściciel Zakładu Produktów Aromatycznych i Kosmetycznych Inter Fragrances[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1937 roku założył pierwszą wytwórnię perfumeryjną Marsylianka w Poznaniu, która nie przetrwała czasów II wojny światowej. W latach 1937-1945 wraz z bratem, Lucjanem założył kolejno cztery firmy w największych miastach Polski – Poznaniu, Warszawie i w Łodzi – produkujące i sprzedające wody kolońskie oraz perfumy[1][2].
W 1947 roku ożenił się z Zofią Idzikowską, z którą miał dwie córki oraz syna[1]. W 1958 roku wyjechał do pracy do Grasse[3] we Francji, gdzie w fabryce olejków eterycznych i perfum, przez pół roku zdobywał doświadczenie związane z produkcją i handlem artykułami zapachowymi[4]. Ze zdobytą wiedzą założył rok później w Paryżu własny zakład[3], w którym zaczął produkować flakoniki z perfumami oznaczonymi etykietą „Givoris”[1]. Część produkcji była wówczas eksportowana do Polski[3].
Po wygaśnięciu wizy zamieszkał w 1962 roku Maroku[3], gdzie spędził 14 lat[2]. W 1965 roku miał dość środków, by założyć własną firmę „Somapar”, a na początku kolejnej dekady skupił akcje firmy „Fragrances Floral”. Działalność w Maroku przyniosła sukces i Soszyński stał się bardzo zamożny, zarobione środki inwestował m.in. w nieruchomości w Casablance[3]. W 1977 roku postanowił wrócić do Polski[2] z powodu pogorszenia warunków do prowadzenia biznesu w Maroku; było to spowodowane zarządzonym przez króla unarodowieniem przemysłu[3].
Przygotowania do założenia firmy odbywały się od 1977 roku w Polsce, a 20 grudnia 1978 r. uzyskała zezwolenie na wykonywanie rzemiosła przez osobę zagraniczną, wydane przez Urząd Wojewódzki w Poznaniu. Przedsiębiorstwo rozpoczęło działalność gospodarczą jako firma polonijna 1 stycznia 1980 roku[3]. Założył także kilka innych firm produkujących m.in. koncentraty, kosmetyki, meble:
- Frutaroma w Krakowie – październik 1982 r.
- Oceanic w Gdańsku – październik 1982 r.
- Herbarom w Orzeszu – lipiec 1983 r.
- Mazowsze w Pułtusku – lipiec 1983 r.
- Eurobenelux – marzec 1986 r.
Koncern Soszyńskiego szybko poszerzał ofertę, dobrze trafiając w oczekiwania klientów, dzięki czemu szybko stał się liderem rynku[3]. Część z nich funkcjonuje do dnia dzisiejszego (Inter-Fragrances, Oceanic, Frutaroma)[4].
W latach 80. firma Inter-Fragrances nawiązała współpracę w zakresie produkcji kosmetyki białej z firmą Helena Rubinstein Inc., a w latach 90. wprowadzała na rynek i była wyłącznym dystrybutorem na rynku polskim marki Dior, Cartier, Juvena, La Prairie, Carolina Herrera, Christian Lacroix, Rene Furterer, Lalique. Na zlecenie firm Dior, Coty i Schwarzkopf przedsiębiorstwo Inter-Fragrances prowadziło produkcję w zakładach w Przeźmierowie[4].
Popyt na kosmetyki Inter-Fragrances sprawił, że Soszyński zlecił produkcję firmie zewnętrznej Miraculum. Taki model biznesu przez ówczesne władze potraktowany był jako przestępstwo, wynikiem czego było aresztowanie Soszyńskiego[1][2][4]. Oskarżony o spekulację, spędził 48 godzin w areszcie, zatrzymano mu też paszport. Po oczyszczeniu z zarzutów wyjechał do Niemiec w 1985 roku[4].
Zmarł 26 września 1987 roku w Hanowerze, planując powrócić jeszcze do ojczyzny[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Piotr Gabryel. Imperium Soszyńskiego. „Wprost”, s. 8-12, 1985.
- ↑ a b c d e Przemysław Semczuk: Ignacy Soszyński, największy biznesmen PRL. [dostęp 2014-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)].
- ↑ a b c d e f g h Wojciech Kiermacz: Ignacy Zenon Soszyński. Najbogatszy człowiek w PRL. [w:] Onet Biznes [on-line]. Grupa Onet.pl SA, 2014-10-14. [dostęp 2014-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-24)]. (pol.).
- ↑ a b c d e Anna Zawadzka-Szewczyk: Polska tradycja francuska pasja. [dostęp 2014-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-13)].