Przejdź do zawartości

Język bedża

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
وبداوية
Badāwīyä
Obszar

Egipt, Erytrea, Sudan

Liczba mówiących

ok. 1,2 mln

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-2 bej
ISO 639-3 bej
IETF bej
Glottolog beja1238
Ethnologue bej
GOST 7.75–97 бед 087
WALS bej
SIL BEI
Występowanie
Ilustracja
Zasięg geograficzny języka bedża
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język bedża – język z rodziny afroazjatyckiej, najczęściej zaliczany do podrodziny kuszyckiej, używany przez ponad 1 mln ludzi wzdłuż wybrzeży Morza Czerwonego w południowym Egipcie (około 77 tys.) i Sudanie (ok. 950 tys.) oraz Erytrei (ok. 120 tys.). Zaświadczony w dokumentach historycznych już za czasów faraonów.

Język ten dzieli bardzo niewiele słownictwa z innymi językami kuszyckimi i niektórzy językoznawcy (np. Robert Hetzron) uznają go raczej za język izolowany w obrębie rodziny afroazjatyckiej. Z drugiej strony na bliski związek języka bedża z językami kuszyckimi wskazuje jego budowa morfologiczna.