Jan Bianga
| Data i miejsce urodzenia |
26 stycznia 1910 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 kwietnia 1982 | |||||||||
| Obywatelstwo | ||||||||||
| Kategoria wagowa |
kogucia, piórkowa | |||||||||
| Klub | ||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Jan Bianga (ur. 26 stycznia 1910 w Sopocie, zm. 8 kwietnia 1982 tamże) – polski bokser i trener pięściarstwa.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego rodzicami byli Jan, robotnik, a później listonosz, działacz polonijny, oraz Cecylia z domu Słowik[1]. J. Bianga miał sześcioro rodzeństwa[2]. Ukończył Gimnazjum Macierzy Szkolnej w Gdańsku, a następnie studia w Polskiej Wyższej Szkole Handlowej[1]. W 1930 r. uzyskał obywatelstwo Wolnego Miasta Gdańska. Podjął pracę w Komisariacie Generalnym RP w Wolnym Mieście Gdańsku na stanowisku księgowego[3].
Karierę sportową rozpoczął w wieku 10 lat[4], uprawiając gimnastykę w TG „Sokół” w Sopocie. Od szesnastego roku życia ćwiczył boks we Wrzeszczu w klubie Sportverein Schutzpolizei Danzig EV[1]. Gdy w 1929 r. powołano w klubie Gedania sekcję bokserską, Bianga zaczął trenować w tym klubie[3]. Startując w mistrzostwach Polski w 1930[5] i 1931 roku[6], dwukrotnie wywalczył brązowe medale w kategorii koguciej[1][4]. W 1934 roku został wicemistrzem Pomorza w wadze piórkowej, a w 1938 zdobył mistrzostwo tej kategorii[1]. Już w trakcie trwania kariery został trenerem boksu w swoim macierzystym klubie.
W swojej karierze Jan Bianga wygrał 176 walk, zremisował 12, przegrał 9[7].
Poślubił poznaną w szkole Elżbietę Colbe[4], córkę Romana Colbe, pracownika PKP, zamordowanego w Dachau, oraz Gertrud, tenisistki Gedanii. Ślub miał miejsce 2 lipca 1936 roku w kościele Chrystusa Króla w Gdańsku[1]. Na ceremonii ślubnej obecny był komisarz generalny Rzeczypospolitej w Gdańsku Kazimierz Papée[2]. Małżeństwo doczekało się dwóch córek: Janiny i Barbary[8].
W dniu wybuchu II wojny światowej Jan Bianga został aresztowany i osadzony najpierw w Victoriaschule, a następnie w Tylży. Odmówił podpisania volkslisty, za co w konsekwencji całą okupację spędził w obozach koncentracyjnych: Stutthoff, Oranienburg, Sachsenhausen, Mauthausen-Gusen[4].
Po zakończeniu wojny, wrócił nad gdańskie wybrzeże. Odbył studia na Akademii Wychowania Fizycznego oraz w Wyższej Szkole Handlu Morskiego[8]. Kontynuował pracę trenera w HKS Sopot, Ogniwie Sopot, Gwardii Gdańsk i Gedanii Gdańsk. Został bliskim współpracownikiem Feliksa Stamma[1], szkolił wielu wybitnych pięściarzy, reprezentantów Polski.
Pochowany na cmentarzu katolickim w Sopocie (kwatera B4-2-9)[9].
Pokłosie[edytuj | edytuj kod]
Z okazji setnej rocznicy powołania Gedanii nadano imię Jana Biangi klubowi Brzostek Top Team[8], gdańskiej organizacji bokserskiej założonej przez Macieja Brzostka w 2011 roku[10]. W uroczystości wzięła udział córka boksera Barbara Janczukowicz[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g BIANGA JAN, bokser, trener – Encyklopedia Gdańska [online], gdansk.gedanopedia.pl [dostęp 2022-10-26].
- ↑ a b Historia przedwojennego pięściarza [online], trojmiasto.pl, 19 czerwca 2016 [dostęp 2022-10-27] (pol.).
- ↑ a b Gdańsk: Jan Bianga patronem klubu bokserskiego [online], www.zawszepomorze.pl [dostęp 2022-10-27] (pol.).
- ↑ a b c d Adam Mauks, Jan Bianga, wielki polski sportowiec i twardy człowiek z zasadami, „Zawsze Pomorze” (14), 2022, s. 30, ISSN 2720-3700.
- ↑ Krzysztof Kraśnicki: 1930. PZB. [dostęp 2013-07-09].
- ↑ Krzysztof Kraśnicki: 1931. PZB. [dostęp 2013-07-09].
- ↑ Jan Bianga, sportowiec i trener z zasadami. Zmarł 40 lat temu [online], www.zawszepomorze.pl [dostęp 2022-10-26] (pol.).
- ↑ a b c d Instytut Pamięci Narodowej, Jan Bianga patronem gdańskich bokserów – Gdańsk, 21 października 2022 [online], Instytut Pamięci Narodowej [dostęp 2022-10-26] (pol.).
- ↑ śp. Jan Bianga
- ↑ Rafał Rusiecki, Klub Bokserski Brzostek Top Team ma nowego patrona. Jan Bianga czuwa nad adeptami pięściarstwa w Gdańsku [online], Dziennik Bałtycki, 21 października 2022 [dostęp 2022-10-26] (pol.).