Jan Kazimierz Chodkiewicz

Jan Kazimierz Chodkiewicz

Gryf z Mieczem
Rodzina	Chodkiewiczowie herbu własnego
Data urodzenia	1616
Data i miejsce śmierci	13 marca 1660 Królewiec
Ojciec	Krzysztof Chodkiewicz
Matka	Elżbieta Kiszczanka
Żona	Zofia Pac
Dzieci	Jerzy Karol Mikołaj Konstanty Anna Teresa

Jan Kazimierz Chodkiewicz herbu własnego (ur. 1616, zm. 13 marca 1660 w Królewcu) – kasztelan wileński w latach 1646–1660 starosta bielczycki i ozarzycki

Życiorys

Był synem Krzysztofa wojewody wileńskiego i Elżbiety Kiszczanki, hrabia na Szkłowie i Bychowie. W młodości przebywał na dworze Zygmunta III Wazy potem studiował za granicą w Grazu, Wiedniu i Bolonii, studia uzupełnił podróżą po Włoszech. 20 lipca 1633 otrzymał urząd koniuszego litewskiego będąc jeszcze za granicą, do kraju powrócił w 1634 roku. Poseł na sejm ekstraordynaryjny 1635 roku. 3 kwietnia 1646 został kasztelanem wileńskim. Sejm 1655 dla bezpieczeństwa zamku i porządku w mieście w czasie uchwalonego pospolitego ruszenia polecił mu wraz z biskupem wileńskim Jerzym Tyszkiewiczem rezydować w Wilnie, skąd musiał uchodzić przed wojskami moskiewskimi i 13 marca 1660 z gorączki zmarł w Królewcu. Został pochowany w Brzostowicy Wielkiej i uczczony tablicą pamiątkową z łacińskim życiorysem.

Był kolatorem monasteru w Supraślu. Żonaty od 31 sierpnia 1636 z Zofią Pacówną (zm. 1665) córką Stefana Paca podkanclerzego litewskiego. Miał z nią dwóch synów, młodo zmarłych z morowego powietrza, Jerzego Karola i Mikołaja Konstantego, oraz dwie córki, Annę żonę Jerzego Mniszecha wojewody wołyńskiego i Teresę (1645-1672) żonę Jana Krasińskiego, wojewody płockiego.

Bibliografia

• Ryszard Mienicki „Jan Kazimierz Chodkiewicz” hasło [w] Polski Słownik Biograficzny tom III wyd. 1937 str.367