Janusz Gręźlikowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Gręźlikowski
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk prawnych
Doktorat

1984 – prawo kanoniczne
KUL

Habilitacja

2000 – prawo kanoniczne
UKSW

profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Janusz Gręźlikowski (ur. 1954[1]) – polski duchowny katolicki, kapłan diecezji włocławskiej, kanonista, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, oraz nauczyciel akademicki innych uczelni.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1984 na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego na podstawie napisanej pod kierunkiem Piotra Hemperka rozprawy pt. Komunia św. wiernych obrządku łacińskiego w świetle polskiego ustawodawstwa synodalnego w Polsce przedrozbiorowej otrzymał stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa kanonicznego. W 2000 na Wydziale Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Recepcja reformy trydenckiej w diecezji włocławskiej w świetle ustawodawstwa synodalnego uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa kanonicznego. Został profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i kierownikiem Katedry Historii Prawa Kanonicznego na Wydziale Prawa Kanonicznego tej uczelni[2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gręźlikowski, Janusz (1954- ).. bn.org.pl. [dostęp 2017-08-31].
  2. ks. dr hab. Janusz Gręźlikowski. scj.pl. [dostęp 2017-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-01)].
  3. Dr hab. Janusz Gręźlikowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-08-31].