Jaskinia Lodowa w Jaroszowcu

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jaskinia Lodowa w Jaroszowcu
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Pod Wieżą, Jaroszowiec

Właściciel

Lasy Państwowe

Długość

30,5 m

Głębokość

10 m

Wysokość otworów

ok. 432 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku północnemu zachodowi

Kod

J.Olk.II-03.01

Położenie na mapie gminy Klucze
Mapa konturowa gminy Klucze, na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Lodowa w Jaroszowcu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Lodowa w Jaroszowcu”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Lodowa w Jaroszowcu”
Położenie na mapie powiatu olkuskiego
Mapa konturowa powiatu olkuskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Lodowa w Jaroszowcu”
Ziemia50°20′20″N 19°35′34″E/50,338806 19,592778
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Jaskinia Lodowa w Jaroszowcu – jaskinia na wzgórzu Pod Wieżą w masywie Góry Stołowej[1] na Wyżynie Olkuskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2]. Administracyjnie znajduje się w obrębie miejscowości Jaroszowiec, w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Klucze[3].

Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]

Główny otwór jaskini znajduje się w pionowej rozpadlinie rozcinającej skałki przy 5 przystanku ścieżki dydaktycznej „Góra Stołowa”. Ma wysokość do 16 m i szerokość około 1 m. Początkowa część korytarza ma pionowe ściany i nie posiada stropu. Pod stropem korytarz ostro skręca, a jego ściany pochylają się. Zaklinowane w szczelinie skały dzielą go na dwa poziomy; górny i dolny. W dolnej części korytarz początkowo opada w dół i staje się coraz wyższy, potem podnosi się do góry i kończy w zawalisku. Do górnego poziomu można wejść trójkątnym otworem znajdującym się w zawalisku na wysokości górnego stropu jaskini. Poprzez 1,5 metrowej wysokości próg można dostać się do komory o równym dnie z naturalnym stropem z otworami. Północna część jej ściany jest pochylona[1].

Jaskinia powstała na rozpadlinie w wapieniach z okresu późnej jury (oksford). Najniższy poziom jej dolnej części ma stały, zimny klimat. Wiosną jest w nim zimniej, niż na zewnątrz, stąd też śnieg zalega tu często do późnej wiosny. Oprócz mleka wapiennego brak jakichkolwiek innych nacieków jaskiniowych. Na dnie znajduje się wapienny rumosz i liście. Na oświetlonych ścianach wokół otworów występują porosty, w końcowej części dolnego piętra pająki[1].

Historia poznania i dokumentacji[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia znana była od dawna. Znajduje się przy szlaku turystycznym i jest często odwiedzana. Grotołazi zainteresowali się nią w latach 60. XX wieku. M. Szelerewicz i A. Górny wymienili ją w 1986 r.[4] Opis jaskini i jej plan sporządził M. Szelerewicz w 1989 r. W 1984 r. A. Tyc opisał mikroklimat jaskini[1].

Szlak turystyczny[edytuj | edytuj kod]

ścieżka dydaktyczna „Góra Stołowa”: kościół w Jaroszowcu – Maniakówka – Jaskinia Błotna – Jaskinia Lodowa w Jaroszowcu – Kamieniołom Cieszyniec – kościół w Jaroszowcu

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Mariusz Szelerewicz, Jaskinia Lodowa w Jaroszowcu, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-07-07].
  2. ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
  3. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2019-07-02].
  4. ↑ M. Szelerewicz, A.Górny, Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej, Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK Kraj, 1986
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jaskinia_Lodowa_w_Jaroszowcu&oldid=69808964”