Jaskinia pod Jaworem
49°14′51″N 19°54′44″E/49,247394 19,912306| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
45 m |
| Deniwelacja |
11 m |
| Wysokość otworów |
1136 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
106 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SSE |
| Data odkrycia |
lata czterdzieste XX wieku |
| Odkrywca | |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-08.32 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′51″N 19°54′44″E/49,247394 19,912306
| |
Jaskinia pod Jaworem (Jaskinia nad Mylną, Kamienne Kotły) – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w połowie ściany Raptawickiej Turni na wysokości 1136 metrów n.p.m.[1] Długość jaskini wynosi 45 metrów, a jej deniwelacja 11 metrów[2][3].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Głównym ciągiem jaskini jest korytarz, który na początku jest szeroki, potem zwęża się, idzie w górę i za prożkiem kończy się szczeliną.
W odległości dwudziestu paru metrów od otworu odchodzi w górę równoległy, ciasny korytarzyk, który po 4,5 metrach łączy się z głównym ciągiem[3].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W głównym ciągu jaskini występują nacieki grzybkowe, a w bocznym korytarzyku mleko wapienne[3].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinie prawdopodobnie odkrył Stefan Zwoliński w latach czterdziestych XX wieku. W każdym razie jako pierwszy sporządził jej szkic pod nazwą Jaskinia nad Mylną. W 1973 roku Zofia i Witold Paryscy opublikowali zdjęcie otworu wejściowego, nazywając jaskinię Kamienne Kotły[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984 (jaskinia bez nazwy)
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-02-04].