Joseph Sadoc Alemany y Conill

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joseph Sadoc Alemany y Conill OP
Arcybiskup tytularny Pelusium
ilustracja
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1814
Vic

Data i miejsce śmierci

14 kwietnia 1888
Walencja

Biskup Monterey
Okres sprawowania

1850-1853

Arcybiskup metropolita San Francisco
Okres sprawowania

1853-1884

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Prezbiterat

27 marca 1837

Nominacja biskupia

31 maja 1850

Sakra biskupia

30 czerwca 1850

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

30 czerwca 1850

Miejscowość

Rzym

Miejsce

kościół San Carlo

Konsekrator

Giacomo Filippo Fransoni

Współkonsekratorzy

Giuseppe Valerga
Giovanni Domenico Stefanelli

Joseph Sadoc Alemany y Conill OP (ur. 3 lipca 1814 w Vic, zm. 14 kwietnia 1888 w Walencji) – hiszpański duchowny katolicki, dominikanin, pierwszy arcybiskup San Francisco w Stanach Zjednoczonych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Vic, około 60 km na północ od Barcelony. Przyszedł na świat jako jedno z dwanaściorgu dzieci kowala Antonio Alemany y Font oraz Micaeli de los Santos Cunill y Saborit[1].

Kapłaństwo[edytuj | edytuj kod]

Alemany wstąpił do seminarium diecezjalnego w 1824 r., a sześć lat później (1830) wstąpił do zakonu dominikanów. W roku 1835 wydano dekret o sekularyzacji, w wyniku którego zakony hiszpańskie zostały rozproszone lub zamknięte, a wielu zakonników wybrało banicję. Młody Alemany kontynuował studia w Viterbo w ówczesnym Państwie Kościelnym. Tam też otrzymał święcenia kapłańskie dnia 27 marca 1837 r. Szafarzem sakramentu był przyszły kardynał Gaspare Bernardo Pianetti, ówczesny ordynariusz Viterbo. W roku 1840 uzyskał licencjat z teologii na Angelicum w Rzymie. Ponieważ chciał zostać misjonarzem w tym samym roku został wysłany przez władze swego zakonu do USA. Pracował duszpastersko w dominikańskiej prowincji św. Józefa Rzemieślnika (obejmowała ona stany Ohio, Kentucky i Tennessee). Początkowo pracował w Taylorsville w Ohio. W roku 1842 został przydzielony do pomocy duszpasterskiej przy katedrze w Nashville (miejscowy ordynariusz również był dominikaninem). Od roku 1845 był m.in. członkiem Kapituły Prowincjonalnej w Memphis, a także prowincjałem Prowincji św. Józefa Rzemieślnika.

31 maja 1850 r. otrzymał nominację na biskupa Monterey w Kalifornii. Sakrę otrzymał w rzymskim kościele San Carlo z rąk kard. Giacomo Fransoniego. Do swej diecezji dotarł pół roku później i rozpoczął rządy od poszukiwania kapłanów do pracy duszpasterskiej wśród miejscowej ludności. Zorganizował też pierwsze placówki edukacyjne prowadzone przez jezuitów i wyznaczył wikariusza biskupiego dla Dolnej Kalifornii należącej do Meksyku. Brał udział w Pierwszym Synodzie Plenarnym w Baltimore, który pod przewodnictwem prymasa Francisa Kenricka postanowił zreorganizować podział administracyjny Kościoła w zachodniej części kraju. 29 lipca 1853 r. powstała metropolia kalifornijska z siedzibą w San Francisco. Pierwszym metropolitą został bp Alemany. Miał odtąd przewodzić wielonarodowej prowincji kościelnej obejmującej około 500 tys. ludności przybyłej głównie z powodu gorączki złota. Za jego kadencji powstało w archidiecezji wiele szkół i uniwersytetów (m.in. Santa Clara University i University of San Francisco), a także nowa prowincja dominikanów. Dzięki jego zaangażowaniu Kościół kalifornijski otrzymał wiele tysięcy hektarów ziem będących pierwotnie misyjnymi terenami (budynki, cmentarze, ogrody). W roku 1883 otrzymał do pomocy koadiutora, a rok później przeszedł na emeryturę (21 grudnia 1884) i powrócił do rodzinnej Hiszpanii. Otrzymał wówczas stolicę tytularną Pelusium. Tam służył duszpastersko jako zwykły ksiądz w jednej z parafii w Walencji, gdzie zmarł. Pochowany pierwotnie w rodzinnym mieście, w 1965 r. ciało przeniesiono do mauzoleum na Cmentarzu Krzyża Świętego w Colma w Kalifornii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jeffrey M. Burns, Alemany, Joseph Sadoc (1814-1888), first Roman Catholic archbishop of San Francisco, American National Biography Online, Oxford University Press, luty 2000, DOI10.1093/anb/9780198606697.article.0800023 [dostęp 2022-02-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]