Kalameny
 Kościół katolicki we wsi Kalameny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Powiat | |
| Starosta |
Július Česák[1] |
| Powierzchnia |
8,70[2] km² |
| Wysokość |
565[3] m n.p.m. |
| Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+421 44[3] |
| Kod pocztowy |
034 82[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RK |
Położenie na mapie kraju żylińskiego  | |
Położenie na mapie Słowacji  | |
| 49°07′31″N 19°24′55″E/49,125400 19,415200 | |
| Strona internetowa | |
Kalameny – wieś i gmina (obec) w powiecie Rużomberk, kraju żylińskim, w północnej Słowacji.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Leży u południowych podnóży Gór Choczańskich, u wylotu Doliny Kalameńskiej, w wąskim pasie tzw. Pogórza Choczańskiego. Centrum wsi leży na wysokości 568 m n.p.m., ok. 3 km na północ od Liptowskej Teplej i 1 km na wschód od wsi Lúčky.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś została założona z nadania króla Beli IV w roku 1264, na terenach wyłączonych z obszaru Liptovskej Teplej. Jako pierwszy władał nią niejaki Kelemen (lub Klementin – skąd nazwa wsi), a następnie inne rody ziemiańskie. W 1375 r. występowała jako Kelemenfolua, 1391 – Kelemenfalva, i dopiero w 1773 jako Kalameny. W 1720 r. opisywana jako czasowo wyludniona.
Aktualnie część mieszkańców zajmuje się jeszcze hodowlą i rolnictwem, także pracą w lesie. Większość pracuje w przemyśle, handlu i usługach w Rużomberku lub Liptowskim Mikułaszu.
Na północ od wsi, u wylotu doliny Kalamenianki, pod tzw. Záblatím, żelaziste źródła mineralne z wodą o temperaturze 62,8 °C. Jedyne na Słowacji naturalne jeziorko termalne.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. [dostęp 2017-11-26]. (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 8,70S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
- ↑ a b c Statistical Office of the Slovak Republic: Základná charakteristika. 2015-04-17. [dostęp 2022-03-31]. (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Hochmuth Zdenko a kolektív: Chočské vrchy – Liptovská Mara. Turistický sprievodca ČSFR č. 42, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1990.
- Chočské vrchy. Vodná nádrž Liptovská Mara. Turistická mapa 1:50 000, wyd. VKÚ Harmanec, 1997, ISBN 80-85510-84-7.
- Szczerba Tadeusz: Choczańskie Wierchy i okolica. Przewodnik turystyczny. Wydawnictwo Ryszard M. Remiszewski – RMR, Gliwice 2001, ISBN 83-904352-9-2.
- Barbara Zygmańska, Góry Choczańskie. Przewodnik turystyczny, Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 2003, ISBN 83-7005-455-2, OCLC 749318301.
