Kamienica Oskara Ewalda w Bydgoszczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica Oskara Ewalda w Bydgoszczy
Symbol zabytku nr rej. A/1693 z 12.02.2016[1]
Ilustracja
Widok od ul. Gdańskiej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bydgoszcz

Adres

ul. Gdańska 30

Styl architektoniczny

eklektyzm, neobarok

Architekt

Józef Święcicki

Kondygnacje

3

Rozpoczęcie budowy

1895

Ukończenie budowy

1896

Pierwszy właściciel

Oskar Ewald

Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Oskara Ewalda w Bydgoszczy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica Oskara Ewalda w Bydgoszczy”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Oskara Ewalda w Bydgoszczy”
Ziemia53°07′42″N 18°00′22″E/53,128333 18,006111

Kamienica Oskara Ewalda w Bydgoszczykamienica położona w Bydgoszczy przy ul. Gdańskiej 30, na rogu z ul. Krasińskiego.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Kamienicę wzniesiono w latach 1895–1896 dla fotografa Oskara Ewalda. Projektantem budynku był budowniczy Józef Święcicki, który w dekoracji fasady użył charakterystycznych dla swoich realizacji form eklektycznych, głównie neobarokowych. W najwyższej kondygnacji budynku znajdowała się pierwotnie pracownia fotograficzna właściciela. Miała ona formę narożnej nadbudówki wpiętej w połać dachu, przekrytego przeszklonym dachem. Zakład fotograficzny zajmował łącznie część parteru i dwa ostatnie piętra.

Na początku XX wieku, na parterze budynku znajdowała się kwiaciarnia prowadzona przez Annę Stössel.

W 1919 atelier fotograficzne (ówczesny adres: ul. Gdańska 154) zostało kupione od spadkobierców Oskara Ewalda przez Władysławę Spiżewską - pierwszą polską kobietę-fotografa w Bydgoszczy. W budynku dysponowała ciemnią oraz przebieralnią dla klientów, których przemieszczano na trzecie piętro windą. W 1924 pod pretekstem niesprawności windy została ona unieruchomiona (w istocie właścicielom kamienicy chodziło o zamknięcie zakładu, prowadzonego przez kobietę bulwersująca swoim życiem prywatnym konserwatywne społeczeństwo), co istotnie jeszcze w tym samym roku spowodowało zamierzony skutek. Po 1924 atelier stało puste przez dekadę, po czym zostało przebudowane na mieszkanie. Dźwig windy nie został już naprawiony, a w 1936 dokonano jego demontażu.

W 2016 przeprowadzono remont dachu[2], a od sierpnia 2018 do stycznia 2019 remont elewacji budynku (koszt: 440 tys. zł)[3].

W 2017 odsłonięto na nim tablicę pamiątkową z informacją o Spiżewskiej[4][5].

Sąsiadującą, zabytkową kamienicę przy ul. Krasińskiego 2 wzniesiono w 1912 roku według projektu architekta Franza Juliusa Knüpfera w stylu wczesnego modernizmu o charakterze klasycznym. Od 1919 roku jej właściciel Bonifacy Cyrus prowadził tu dom handlowy i ekskluzywny salon mody, a w latach 30. organizował w apartamentach pierwszego piętra pokazy mody dla bogatych klientów. W okresie PRL pomieszczenia parteru zajmowała restauracja 'Ul', a następnie 'Karczma Słupska', która wykorzystywała także część sąsiedniej kamienicy przy Gdańskiej 28[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bręczewska-Kulesza Daria, Derkowska-Kostkowska Bogna, Wysocka A., [i inni]: Ulica Gdańska. Przewodnik historyczny, Bydgoszcz 2003

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]