Kamienica przy ulicy Białoskórniczej 24 we Wrocławiu
 nr rej. A/1597/11 z 22.03.1967[1]
| |
 Kamienica przy ulicy Białoskórniczej 24 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Styl architektoniczny |
barok |
| Kondygnacje |
cztery |
| Powierzchnia użytkowa |
369 m2[2] |
| Rozpoczęcie budowy |
ok 1712 |
| Ważniejsze przebudowy |
1961-1963, 2012 |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 51,112237°N 17,028215°E/51,112237 17,028215 | |
Kamienica przy ulicy Białoskórniczej 24 – zabytkowa kamienica znajdująca się przy ulicy Białoskórniczej we Wrocławiu.
Historia i opis architektoniczny[edytuj | edytuj kod]
W 1712 roku istniejąca, dwukondygnacyjna, trzyosiowa, renesansowa kamienica na działce nr 24[a] została gruntownie przebudowana[3][4][5]. Ze starszego okresu zachowano jedynie kamienne fasciowe obramienia znajdujące się w oknach parteru i pięter[3] oraz kolebkowe sklepienia w części piwnicznej i na parterze[4]. Na II piętrze zachowały się dwie kanelowane kolumny międzyokienne z XVI wieku[4][5]. W wyniku przebudowy, fasada kamienicy otrzymała nową artykulację architektoniczną w postaci boniowanych lizen umieszczonych na krawędziach budynku i pomiędzy oknami. Poziomy podział wykonano za pomocą gzymsów kordonowych oddzielające poszczególne kondygnacje[3]. Do zachowany obramień okiennych dodano uszakowe tynkowe opaski oraz tynkowe lustra pod parapetami. Elewacja zakończona została dwukondygnacyjnym szczytem, ozdobionym dwoma boniowanymi pilastrami z kompozytowymi głowicami podtrzymującymi architraw z wyrytą datą "1712"[3]. Wejście do kamienicy znajdowało się w południowej osi; w skrajnej północnej znajdował się pod oknem, otwór piwniczny. Na samym szczycie umieszczono dwie antytetycznie ustawione woluty otaczające postument na którym, od 1890 roku, znajdowało się popiersie kobiety w hełmie prawdopodobnie będące personifikacją bogini Ateny[3].
Po 1945 roku[edytuj | edytuj kod]
Kamienica została częściowo zniszczona w 1945 roku. W latach 1961-1963 została wyremontowana[3]. Zlikwidowano wówczas wejście do kamienicy, przenosząc je do sąsiedniej kamienicy nr 25 i zupełnie przekształcono rozkład wnętrz[5]. Kolejny remont elewacji miał miejsce w 2012 roku[3].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Numeracja po 1945 roku
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2018-05-21].
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Karta ewidencyjna zabytku nieruchomego. Wrocław ul. Białoskórnicza 24. zabytek.pl, 1959. [dostęp 2022-08-12]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g Brzezowski 2005 ↓, s. 196.
- ↑ a b c Harasimowicz 1997 ↓, s. 51.
- ↑ a b c Eysymontt 2011 ↓, s. 199.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rafał Eysymontt, Jerzy Ilkosz, Agnieszka Tomaszewicz, Jadwiga Urbanik (red.): Leksykon architektury Wrocławia. Wrocław: Via Nova, 2011.
- Jan Harasimowicz (red.): Atlas architektury Wrocławia t.II. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1997.
- Wojciech Brzezowski: Dom mieszkalny we Wrocławiu w okresie baroku. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2005. ISBN 83-7085-885-6.
- Gminna Ewidencja Zabytków, Urząd Miejski Wrocławia, 18 kwietnia 2019 [dostęp 2019-06-03] (pol.).