Kamienice przy ul. Tkackiej 7, 8, 9 w Szczecinie

Kamienice przy ul. Tkackiej 7, 8, 9 w Szczecinie

Kamienice po odbudowie
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Miejscowość	Szczecin
Typ budynku	kamienice
Kondygnacje	4–5
Ukończenie budowy	koniec XIX w.
Zniszczono	po 2007 r.
Odbudowano	2010–2011
Położenie na mapie Starego Miasta w Szczecinie Tkacka 7, 8, 9
Położenie na mapie Polski Tkacka 7, 8, 9
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Tkacka 7, 8, 9
Położenie na mapie Szczecina Tkacka 7, 8, 9
53°25′39,1″N 14°33′11,6″E

Kamienice przy ul. Tkackiej 7, 8, 9 – zespół trzech klasycystycznych kamienic, które znajdują się przy ulicy Tkackiej, na obszarze szczecińskiego osiedla Stare Miasto, w dzielnicy Śródmieście. Kamienice to jedyny we wschodniej części szczecińskiego starego miasta przykład wyburzenia budynków do fundamentów, a następnie ich odbudowy i wiernej rekonstrukcji detali architektonicznych fasad.

Opis

Kamienica nr 7

Czterokondygnacyjna, pięcioosiowa, klasycystyczna kamienica. Elewację parteru i pierwszego piętra oddzielono poziomymi gzymsami i fryzem z liśćmi akantu. Okna pierwszego piętra obramowano opaskami i zwieńczono gzymsami. Drugie piętro charakteryzuje się niższymi otworami okiennymi, także udekorowanymi opaskami. Ostatnia kondygnacja budynku ukryta jest w dwuspadowym dachu, oddzielonym od niższych pięter naczółkiem. Pomieszczenia poddasza doświetlają cztery lukarny. W trakcie odbudowy kamienicy wprowadzono zmiany w układzie pomieszczeń parteru, umiejscawiając wejście do lokalu usługowego w miejscu dawnej bramy budynku.

Kamienica nr 8

Czterokondygnacyjna, trzyosiowa, klasycystyczna kamienica. Parter budynku udekorowano boniowaniem, a kolejne kondygnacje oddzielono gzymsami. Otwory okienne na piętrach zaakcentowano naczółkami: trójkątnymi na pierwszym piętrze i prostokątnymi na wyższych. Dodatkowo pod oknami pierwszego piętra umieszczono płyciny. Zwieńczenie fasady frontowej stanowi naczółek. W porównaniu ze stanem sprzed rozbiórki zmodyfikowano okna parteru, przekształcając je w witryny sklepowe sięgające ziemi.

Kamienica nr 9

Pięciokondygnacyjna, trzyosiowa, klasycystyczna kamienica. Cechą charakterystyczną jest boniowanie zdobiące parter i trzy piętra budynku. Poszczególne kondygnacje oddzielono gzymsami, a okna na pierwszym i drugim piętrze zaakcentowano dodatkowo prostokątnymi naczółkami. Ostatnie piętro kamienicy doświetlają dwie lukarny. Po odbudowie zmieniono układ i kształt otworów okiennych i drzwiowych parteru.

Historia

Kamienice wzniesiono w XIX wieku przy ówczesnej Große Wollweberstraße. Jako jedne z nielicznych staromiejskich budynków przetrwały one bombardowania miasta w czasie II wojny światowej i powojenne rozbiórki zabudowy. Nie przeszły jednak po wojnie żadnych remontów elewacji, o czym świadczą zdjęcia przedstawiające resztki przedwojennych napisów na elewacjach parterów. Pod koniec lat 90. XX wieku spękane ściany, odpadający tynk, zacieki i braki spoin cegieł na fasadach uwidaczniały zły stan kamienic. Ekspertyzy wykazały niemożliwość przeprowadzenia remontu, w związku z czym ok. 2007 r. zgodnie z decyzją Miejskiego Konserwatora Zabytków kamienice zburzono. Inwestor został zobligowany do wzniesienia nowych kamienic i rekonstrukcji fasad według stanu sprzed rozbiórki. Przedsięwzięcie rozpoczęto w 2010 r. i zakończono w 2011 r..

Galeria

• 
  Kamienice nr 7, 8 i 9 przed rekonstrukcją, 2007 r.
• 
  Kamienice po rekonstrukcji, 2012 r.

Linki zewnętrzne

• Widok kamienic w latach 80. XX wieku - zdjęcie na stronie sedina.pl

• Widok kamienic pod koniec lat 90. XX wieku - zdjęcie na stronie fotopolska.eu