Kardynałowie z nominacji Lucjusza II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Papież Lucjusz II (1144-1145) mianował w ciągu swojego krótkiego pontyfikatu dwunastu nowych kardynałów.

Nominacje 20 maja 1144[edytuj | edytuj kod]

  1. Ubaldo CanReg – kardynał prezbiter S. Croce in Gerusalemme, zm. 1170
  2. Juliusz – kardynał prezbiter S. Marcello, następnie kardynał biskup Palestriny (20 grudnia 1158), zm. w październiku 1164
  3. Berard, subdiakon S.R.E. – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego, zm. ok. 1147
  4. Guido de Crema[1] — kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego, następnie kardynał diakon S. Maria in Portico (22 września 1145), kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere (15 marca 1158), od września 1159 w obediencji antypapieża Wiktora IV, Antypapież Paschalis III (22 kwietnia 1164), zm. 20 września 1168

Nominacje 23 grudnia 1144[edytuj | edytuj kod]

  1. Waryn CanReg – kardynał biskup Palestriny, zm. 6 lutego 1158
  2. Robert Pullen, archidiakon Rochester – kardynał prezbiter Ss. Silvestro e Martino, zm. we wrześniu 1146
  3. Guido Puella CanReg – kardynał prezbiter S. Pudenziana, zm. 1157.
  4. Villano – kardynał prezbiter S. Stefano in Celiomonte, następnie arcybiskup Pizy (maj 1146), zm. 23 października 1175
  5. Giacinto Bobone, subdiakon S.R.E. – kardynał diakon S. Maria in Cosmedin; od 21 marca 1191 papież Celestyn III, zm. 8 stycznia 1198
  6. Jordan OCarth – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego, następnie kardynał prezbiter S. Susanna (22 grudnia 1145), zm. 1154
  7. Bernard CanReg, przeor Lateranu — kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego, następnie kardynał prezbiter S. Clemente (22 grudnia 1145), kardynał biskup Porto e S. Rufina (20 grudnia 1158) zm. 18 sierpnia 1176
  8. Cinzio – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego, następnie kardynał diakon Ss. Sergio e Bacco (1145), zm. ok. 1147

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Brixius, Zenker i Horn zaliczają Guido di Crema, diakona S. Maria in Portico, do nominatów Eugeniusza III. W rzeczywistości jednak jest on udokumentowany jako kardynał diakon już 18 czerwca 1144 oraz 31 grudnia 1144, zob. Cartulaire de l'abbaye d'Uzerche, s. 368-371, oraz Prudencio de Sandoval, Catalogo de los Obispos, que ha tenido la Santa Iglesia de Pamplona, Pampeluna 1614, s. 148-149. Chacón, col. 1026, także uważa go za nominata Lucjusza II, choć błędnie identyfikuje go jako Francuza.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Johannes M. Brixius: Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912
  • Barbara Zenker: Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130 bis 1159, Würzburg 1964
  • Michael Horn, Studien zur Geschichte Papst Eugens III.(1145-1153), Peter Lang Verlag 1992
  • Alfonso Chacón: Vitæ, et res gestæ Pontificvm Romanorum et S. R. E. Cardinalivm ab initio nascentis Ecclesiæ vsque ad Vrbanvm VIII. Pont. Max. Volumen I, Rzym 1677, col. 1023-1028