Karol Muszkiet
| Data i miejsce urodzenia |
1904 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1993 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
Karol Muszkiet (ur. 1904 w Sokalu, zm. 1993 w Krakowie[1]) − polski rzeźbiarz, aktywny przede wszystkim w Krakowie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Karol Muszkiet w latach 1923−1929 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u Konstantego Laszczki i Xawerego Dunikowskiego. Edukację artystyczną pogłębiał w Rzymie (1933), Francji i Anglii (1938) i Grecji (1959). Zajmował się rzeźbą architektoniczną (godła na kamienicach krakowskich, portale), sztuką sakralną, projektował pomniki. Był także konserwatorem zabytków i malarzem. W okresie międzywojennym był członkiem Zrzeszenia Artystów Plastyków „Zwornik”, z którym okazjonalnie wystawiał swoje prace[2]. Zmarł w Krakowie, pochowany został na cmentarzu Rakowickim (kwatera GC, rząd 11, miejsce 1)[3].
Wybrane realizacje[edytuj | edytuj kod]
Rzeźby Karola Muszkieta
Kraków Cmentarz wojskowy
- Anioły (prezbiterium Kościoła św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Krakowie), 1944[4]
- Pomnik Wdzięczności, 1945, wraz z Marcinem Bukowskim i Józefem Gołąbem (Cmentarz wojskowy przy ul. Prandoty)[5][6]. Pomnik ten do 1997 roku znajdował się w pobliżu Barbakanu[2]
- Figura Matki Bożej Pośredniczki Łask w Tyńcu, 1950[1]
- Płaskorzeźby do kaplic Tajemnic Radosnych Różańca, Kalwaria Panewnicka, lata 50. XX wieku[7]
- Stacje Drogi Krzyżowej, Kościół Matki Bożej Dobrej Rady w Krakowie, lata 80. XX w.[8][9]
- Wiewiórka, godło kamienicy przy ul. Floriańskiej 15, 1935[2]
- Dziecko z rogiem obfitości siedzące na delfinie, godło kamienicy przy ul. Friedleina 25a, 1936[2]
- Putto z rogiem obfitości, godło kamienicy przy ul. Żuławskiego 4, 1937[2]
- Kobieta z dzbanem na głowie, duże, zajmujące dwie kondygnacje godło kamienicy przy al. Krasińskiego 5, 1936[10]
- Żaglowiec, godło kamienicy przy ul. Krowoderskiej 72, Kraków[11]
- Kamienny portal z płaskorzeźbami smoków, kamienica przy ul. Lea 17[12]
- Aluminiowa rzeźba nazywana Fenicjaną, w narożniku domu czynszowego Towarzystwa Ubezpieczeniowego na Życie „Feniks” , Rynek Główny 41 (ul. św. Jana) 2, 1934[13]
- Matka z dziećmi, XX w., Muzeum Częstochowskie[14]
- Św. Antoni Padewski, XX w., Kościół garnizonowy w Katowicach.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Weronika Habas: Spacer po Tyńcu. www.tyniec.vdl.pl. [dostęp 2011-10-15].
- ↑ a b c d e Encyklopedia Krakowa. T. 1. Kraków: Wydawnictwo Biblioteka Kraków i Muzeum Krakowa, 2023, s. 1009, ISBN 978-83-66334-91-5ISBN 978-83-66253-47-6.
- ↑ Internetowy lokalizator grobów. rakowice.eu. [dostęp 2024-05-15].
- ↑ Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Małgorzaty. krakow4u.pl, 2007-06-01. [dostęp 2011-10-15].
- ↑ Karolina Grodziska: Cmentarz wojskowy przy ul. Prandoty. krakow.gazeta.pl, 2007-10-29. [dostęp 2011-10-15].
- ↑ Zabytki Krakowa. Appendix II. www.eksplorer.org.pl. [dostęp 2011-10-15].
- ↑ Stefan Gierlotka: Bazylika Ojców Franciszkanów św. Ludwika i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach-Panewnikach. Katowice: Śląsk, 2008, s. 147. ISBN 978-83-7164-531-0.
- ↑ Kościół Matki Boskiej Dobrej Rady. krakow4u.pl, 2007-04-23. [dostęp 2011-10-15].
- ↑ Rajmund Boroń: Zmienne losy budowy kościoła w Prokocimiu. www.prokocim.diecezja.krakow.pl. [dostęp 2011-10-15].
- ↑ Modernistyczne Godła Kamienic: Kobieta niosąca dzban na głowie. szlakmodernizmu.pl. [dostęp 2024-05-15].
- ↑ Beata Makowska: Modernistyczne kamienice krakowskie - granice stylu. 2008, s. 23.
- ↑ Architektura międzywojennego Krakowa 1918—1939. Kraków: Wydawnictwo Wysoki Zamek, 2013, s. 126-127, ISBN 978-83-936117-7-5ISBN 978-83-66253-47-6.
- ↑ Dom czynszowy Towarzystwa Ubezpieczeniowego na Życie Feniks. szlakmodernizmu.pl. [dostęp 2024-05-15].
- ↑ Katarzyna Sucharkiewicz. Zbiory Rzeźby. „Rocznik Muzeum Częstochowskiego”. 7, s. 122. Częstochowa: Muzeum Częstochowskie.