Karol Stefan Frycz
| Data i miejsce urodzenia |
31 października 1910 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 maja 1942 |
| Zawód, zajęcie |
prawnik |
Karol Stefan Frycz (ur. 31 października 1910 w Kielcach, zm. 27 maja 1942 w Auschwitz-Birkenau) – polski prawnik, działacz narodowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Stanisława (sędzia Sądu Najwyższego[1]) i Jadwigi. W rodzinnym mieście chodził do szkoły powszechnej. Po przeprowadzce do Łodzi, w 1928 ukończył Państwowe Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi[2][3]. Absolwent prawa na UW (1933), gdzie w 1939 uzyskał doktorat (Parcelacja w okresie 1864–1914 w powiecie jędrzejowskim u prof. Tadeusza Brzeskiego)[4].
Należał do Młodzieży Wszechpolskiej. Był zatrudniony w sekretariacie tygodnika „Myśl Narodowa”, gdzie również publikował (rubryka: „Na widowni”). Pisywał też do „Prosto z Mostu”, „Gazety Warszawskiej”, „Pro Christo”. W 1939 publikował w piśmie założonym przez Wojciecha Wasiutyńskiego – „Wielka Polska”[4].
Po wybuchu wojny przybył do Warszawy, gdzie przebywał jego ciężko chory ojciec (zmarł 24 października 1940). We wrześniu 1940 Karola Frycza aresztowało Gestapo i 19 września trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Dzięki staraniom żony Felicji został z obozu zwolniony 29 listopada 1940. Po kolejnym aresztowaniu 19 kwietnia 1942, ponownie trafił do Auschwitz, gdzie został rozstrzelany 27 maja 1942[4].
W czasie wojny był zaangażowany w działalność Rady Głównej Opiekuńczej[5].
Jego grób symboliczny znajduje się na cmentarzu katolickim w Sopocie (kwatera F2-25-3)[6].
Poglądy[edytuj | edytuj kod]
Przekonania polityczne Frycza odznaczały się oryginalnością na tle myśli politycznej endecji. Był zwolennikiem monarchii. W historii Polski chętniej odwoływał się do epoki jagiellońskiej, niż piastowskiej. W geopolityce wyrażał przekonanie, że należy utrzymywać bliskie relacje z Węgrami. Uważał, że istnieje naród ukraiński i stał na stanowisku, że powinna istnieć niepodległa Ukraina[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ A. Meller, Endecki hungarofil – przypadek Karola Stefana Frycza (1910–1942), „Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego”, 10, 2018, s. 358.
- ↑ Arkadiusz Meller, Patryk Tomaszewski, Ku „Nowemu barokowi”: Myśl polityczna Karola Stefana Frycza (1910–1942). Wybór źródeł, Wydawnictwo von Borowiecky, 2012, ISBN 978-83-60748-26-8 [dostęp 2023-12-07] (pol.).
- ↑ Nasz wiek. Gimnazjum i Liceum imienia Mikołaja Kopernika w Łodzi 1906–2006. Zarys historyczny. Wspomnienia, Henryk Władysław Skorek (red.), Łódź: I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Łodzi i Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi, 2006, s. 487, ISBN 83-908655-0-5.
- ↑ a b c P. Tomaszewski, Karol Stefan Frycz, [w:] Lista strat działaczy obozu narodowego w latach 1939–1955, red. W.J. Muszyński, J. Mysiakowska-Muszyńska, t. 1, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2010, s. 108.
- ↑ A. Meller, Endecki hungarofil – przypadek Karola Stefana Frycza (1910–1942), „Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego”, 10, 2018, s. 359.
- ↑ śp. Karol Stefan Frycz.
- ↑ A. Meller, Karol Stefan Frycz (1910–1942), [w:] Słownik biograficzny polskiego obozu narodowego, red. K. Kawęcki, t. 1, Warszawa 2020, s. 91–93.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- A. Meller, Endecki hungarofil – przypadek Karola Stefana Frycza (1910–1942), „Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego”, 10, 2018, s. 357–377.