Kazimierz Świderski

Kazimierz Świderski
	podpułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia	3 marca 1893 ; Putiatyńce, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 ; Katyń, ZSRR
	Przebieg służby
Lata służby	ok. 1915–1940
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	26 Pułk Artylerii Lekkiej; Centrum Wyszkolenia Artylerii
Stanowiska	zastępca dowódcy pułku; komendant szkoły
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; Wojna polsko-bolszewicka; Kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Kazimierz Świderski (ur. 3 marca 1893 w Putiatyńcach, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Jana i Malwiny z Billików. Wstąpił do związku strzeleckiego Strzelec. Walczył w szeregach I Brygady Legionów Polskich. Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1920 służył w 12 pułku artylerii polowej^[1].

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 319. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a jego oddziałem macierzystym był nadal 12 pułk artylerii polowej^[2]. W 1924 roku został przeniesiony do 6 pułku artylerii ciężkiej we Lwowie^[3]. W lipcu 1926 roku został przesunięty na stanowisko dowódcy 1 baterii samodzielnego dywizjonu artylerii przeciwlotniczej nr 6^[4].

Później został dowódcą baterii szkolnej Szkoły Podchorążych Artylerii w Rembertowie. 17 stycznia 1933 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933 roku i 12. lokatą w korpusie oficerów artylerii^[5]. W czerwcu 1933 roku został przeniesiony z Departamentu Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie do 26 pułku artylerii lekkiej w Skierniewicach na stanowisko zastępcy dowódcy pułku^[6]. Od listopada 1935 roku do września 1939 roku pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu na stanowisku komendanta Szkoły Podoficerów Zawodowych Artylerii^[7]. W czasie kampanii wrześniowej był dowódcą Ośrodka Zapasowego Artylerii Lekkiej nr 4^[1].

Kazimierz Świderski był żonaty. Miał syna Andrzeja^[1].

↑ ^a ^b ^c Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 638.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 197.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 708, 743.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 14 lipca 1926 roku, s. 216.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 18 stycznia 1933 roku, s. 1.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 134.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 467.
↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.