Kazimierz Iwicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Iwicki
Kazimierz Paprzyca-Iwicki
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1897
Brzozówka

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Kazimierz Iwicki, właśc. Kazimierz Paprzyca-Iwicki (ur. 14 czerwca 1897 w Brzozówce, zm. 1940 w Katyniu) – inżynier rolnik, ziemianin, podporucznik intendent rezerwy Wojska Polskiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Bolesława i Barbary z Bogatków[2]. Absolwent Szkoły Handlowej Edwarda Rontalera w Warszawie z 1917 roku i Wyższej Szkoły Rolniczej w Taborze, gdzie uzyskał tytuł inżyniera[2]. Był po swym ojcu ichtiologiem. Pracownik starostwa w Rawie Mazowieckiej. W 1920 pełnił funkcję zastępcy kierownika rejonowej komisji zakupu zboża i bydła[2]. Administrator rodzinnych majątków w powiecie Rawa Mazowiecka. Kawaler[2].

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika[3]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 210.
  2. a b c d Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 214.
  3. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
  • Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
  • Stanisław Zając, Pokój Wam, Dowództwo Krakowskiego Okręgu Wojskowego, 1944

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]