Klucz andrychowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Powstały w XVII wieku klucz dóbr prywatnych należących do rodziny Przyłęckich, obejmujący Andrychów, Wieprz, Inwałd, Zagórnik, Targanice, Roczyny i Sułkowice. W XVII-XIX w. znany ośrodek przemysłu tkackiego. Na przełomie XVII i XVIII w. klucz przeszedł jako wiano wdowy po Achacym Salomei Anny z Nielepców Przyłęckiej do rodu Szwarcenberg-Czernych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • M. Kulczykowski, Chłopskie tkactwo bawełniane w ośrodku andrychowskim w XIX wieku, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1976.
  • R. Truś, Beskid Mały. Przewodnik, Pruszków 2008.
  • Andrychowski ośrodek płócienniczy w XVIII i XIX wieku, Prace Komisji Nauk Historycznych, wyd. 31-33, Polska Akademia Nauk 1972.