Kościół Świętego Mikołaja w Zawierciu
50°29′37″N 19°29′49″E/50,493611 19,496944 nr rej.:- 775/67 z 17.06.1967 (woj. katowickie) - A/528/2019 z 29.07.2019 (woj. śląskie)[1] | |||||||
| kościół parafialny | |||||||
 widok ogólny | |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół | |||||||
| Parafia | |||||||
| Wezwanie | |||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Zawiercia  | |||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |||||||
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego  | |||||||
| 50°29′37″N 19°29′49″E/50,493611 19,496944
| |||||||
Kościół Świętego Mikołaja w Zawierciu – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w dzielnicy Zawiercia - Kromołowie. Mieści się przy ulicy Jurajskiej. W 1651 kościół został zamieniony przez Bonerów na zbór ariański[2].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Jest to najstarsza świątynia katolicka w mieście. Jest to kościół murowany, jednonawowy. Jego prezbiterium zakończone jest trójkątną apsydą. Świątynia powstała w XVI wieku, lecz tradycjami swymi sięga wieku XIV. Późniejsze przebudowy i przybudówki znacznie zmieniły jej bryłę[3]. Nad drzwiami do zakrystii umieszczony jest gryf – herb rodu Cromoli - założycieli Kromołowa. Pod ołtarzem głównym znajduje się grób jednego z członków rodu, pochodzący z XIII wieku.
Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Świątynia posiada cenne zabytki. Do najważniejszych należą: kropielnica wykonana z kamienia, drzwi do zakrystii, krata z żelaza oddzielająca kaplicę św. Anny od kościelnej nawy, chrzcielnica wykonana z kamienia, posiadająca jednolitą pokrywę, osadzona na stopie, wykonanej z kamienia mieszcząca się w kaplicy św. Izydora; dzwon „Św. Mikołaj” z 1508 roku, przenośne ołtarzyki dwustronne (feretrony) oraz grób znajdujący się pod kaplicą św. Anny. Na uwagę zasługuje pomnik Konstantego Gostkowskiego, generała wojsk polskich z początków XIX w., i jego żony Zuzanny z Jordanów o nietypowym kształcie obelisku[3]. Według tradycji, ciężkie, żelazne drzwi kościelne mają pochodzić z zamku Ogrodzieniec, a według innej legendy - ze zbójnickiego zamku na Okienniku[4].
Fundatorem jak i wykonawcą oświetlenia w kościele był Piotr Cieśla.
Zabytek[edytuj | edytuj kod]
Kościół został wpisany do rejestru zabytków województwa śląskiego pod numerem 775/67 w dniu 17 czerwca 1967 roku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wykaz wpisanych obiektów do rejestru zabytków w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 1 listopada 2019 r.. wkz.katowice.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-05)]. (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2019-11-02]
- ↑ Marta Kossakowska: Historia. [dostęp 2014-03-02]. (pol.).
- ↑ a b Julian Zinkow: Szlak Orlich Gniazd. Przewodnik, Wydawnictwo "Sport i Turystyka", Warszawa 1971, s. 143
- ↑ Anna Jurkiewicz, Stanisław Ziemba: Województwo katowickie. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1962, s. 435-436.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Polskie Szlaki.pl. polskieszlaki.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-27)].
- Rejestr zabytków województwa śląskiego