Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Ptaszkowie
 1769/A z dnia 7.06.1977
| |||||||
| kościół parafialny | |||||||
 Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Ptaszkowie | |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół | |||||||
| Parafia | |||||||
| Wezwanie |
Świętych Apostołów Piotra i Pawła | ||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie gminy Grodzisk Wielkopolski  | |||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |||||||
Położenie na mapie powiatu grodziskiego  | |||||||
 52°13′30,3″N 16°26′23,5″E/52,225083 16,439861
| |||||||
Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Ptaszkowie – kościół parafialny w Ptaszkowie, w województwie wielkopolskim, wpisany do rejestru zabytków[2]. Budowla w stylu neogotyckim pochodzi z 1904[1] i posiada wysoką wieżę o spiczastym zwieńczeniu. Wyposażenie ma cechy neoromańskie. Starsze są krucyfiks z 1530 i barokowe rzeźby patronów w ołtarzu głównym. Na zewnętrznej ścianie znajduje się tablica upamiętniająca ks. Edwarda Kundegórskiego, który zginął w KL Dachau. Na ścianie zachodniej umieszczono 3 marmurowe epitafia Żółtowskich z Ujazdu. Przy kościele rośnie dąb o obwodzie 430 cm.
Wcześniej w tzw. Małym Ptaszkowie istniały drewniane kościoły: już w 1298 wzmiankowano parafialny kościół pw. św. Piotra[3]. Drewniane kościoły budowano z XVI wieku (z fundacji Opalińskich) i w XVIII wieku (z fundacji Ponińskich)[3].
Do ptaszkowskiej parafii należały[3] i należą również Woźniki, gdzie znajduje się klasztor franciszkanów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Alicja Dziewulska, Jan Maj: Kościan: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6.
- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 39. [dostęp 2015-09-13].
- ↑ a b c Ptaszkowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 261.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paweł Anders: Grodzisk Wielkopolski. Poznań: Wydawnictwo WBP, 1995, s. 70. ISBN 83-85811-26-5.