Kościół św. Barbary w Kolanowicach

Kościół św. Barbary w Kolanowicach
	759/64 z dnia 1 kwietnia 1964
	kościół filialny
	; Widok kościoła
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Miejscowość	Kolanowice
Adres	Szkolna 11
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Parafia św. Józefa Robotnika w Osowcu-Węgrach
Wezwanie	św. Barbary
Wspomnienie liturgiczne	4 grudnia
Historia
Data zakończenia budowy	1678
Data poświęcenia	grudzień 1812
Aktualne przeznaczenie	kościół filialny
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • drewno
Wieża kościelna; • liczba wież	; 1
Ołtarz; • liczba ołtarzy; • wezwania ołtarzy bocznych	; 3; św. Barbara, św. Wawrzyniec, Matka Boża
	Położenie na mapie gminy Łubniany Kościół św. Barbary w Kolanowicach
	Położenie na mapie Polski Kościół św. Barbary w Kolanowicach
	Położenie na mapie województwa opolskiego Kościół św. Barbary w Kolanowicach
	Położenie na mapie powiatu opolskiego Kościół św. Barbary w Kolanowicach
	50°44′27,125″N 17°59′37,493″E/50,740868 17,993748
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Kościół św. Barbary – rzymskokatolicki, zabytkowy kościół filialny w Kolanowicach. Świątynia należy do parafii św. Józefa Robotnika w Osowcu-Węgrach w dekanacie Zagwiździe, diecezji opolskiej. 1 kwietnia 1964 roku, pod numerem 759/64, kościół został wpisany do rejestru zabytków województwa opolskiego.

Historia kościoła[edytuj | edytuj kod]

Kościół wybudowany został w 1678 roku w Opolu przy klasztorze franciszkanów, w miejscu starej średniowiecznej świątyni z drewnianą wieżą i z trzema ołtarzami św. Barbary, św. Wawrzyńca i Matki Bożej. W 1810 roku klasztor franciszkanów został zlikwidowany a kościółek wystawiono na sprzedaż. Ostatecznie drewniana świątynia została sprzedana do Kolanowic. W grudniu 1812 roku odbyła się uroczysta konsekracja. W 1978 roku wybudowano obok kościoła dzwonnicę w 1989 roku wymieniono gontowy dach i ogrodzenie.

Wyposażenie i wnętrze kościoła[edytuj | edytuj kod]

Kościół został wybudowany w konstrukcji zrębowej, orientowany. Nawa rzutem zbliżona jest do kwadratu. Prezbiterium jest trójbocznie zamknięte, przylega do niej niewielka zakrystia. Prezbiterium posiada sklepienie kolebkowe, w nawie strop jest belkowany, fazowany. Tęczę zamknięto półkołem ściętym. Chór muzyczny wsparto na dwóch słupach. Ponad chórem znajduje się empora z balustradą tralkową. Dachy siodłowe pokryto gontem. Na kalenicy dachu nawy znajduje się smukła ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę z latarnią. Na zewnątrz kościoła ściany są szalowane gontami oraz otoczone niskimi podcieniami, zwanymi sobotami (z wyjątkiem strony zachodniej kościoła). Kościół posiada bogate wyposażenie wnętrza, m.in.

trzy ołtarze barokowe z przełomu XVII–XVIII wieku,
barokowa ambona,
obrazy z końca XVII wieku,
konfesjonał,
dwie ławy kolatorskie z XVIII wieku,
stacje Drogi Krzyżowej,
rzeźby z XVIII wieku.

Ołtarz główny jest barokowy, z obrazem św. Barbary, z dwoma parami kolumn i rzeźbami św. Franciszka i św. Antoniego. Parapet chóru i empory ozdobiono dwunastoma scenami z życia św. Barbary (pochodzą z około 1700 roku). Świątynię zdobi ponadto bogata polichromia pochodząca prawdopodobnie z początków XX wieku.^[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 96 .
↑ Kościół pw. św. Barbary. [dostęp 2016-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].
↑ Kościół filialny św. Barbary w Kolanowicach. [dostęp 2016-03-01].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[zabytek-1] Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 96 .

[2] Kościół pw. św. Barbary. [dostęp 2016-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].

[3] Kościół filialny św. Barbary w Kolanowicach. [dostęp 2016-03-01].

[1]

[2]

[3]