Kościół św. Jadwigi w Łodzi (gmina Stęszew)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Jadwigi w Łodzi
2402/A[1] z dnia 21.12.1932
Ilustracja
Widok od frontu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Jadwigi w Łodzi

Wezwanie

Świętej Jadwigi Śląskiej

Położenie na mapie gminy Stęszew
Mapa konturowa gminy Stęszew, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jadwigi w Łodzi”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jadwigi w Łodzi”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jadwigi w Łodzi”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jadwigi w Łodzi”
Ziemia52°15′14″N 16°44′28″E/52,253889 16,741111

Kościół św. Jadwigirzymskokatolicki kościół parafialny zlokalizowany w Łodzi.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Brama wjazdowa

Obiekt drewniany, zbudowany w 1610 roku, a gruntownie odnowiony w 1784 i przebudowany w 1854[1][2]. Do 1959 dach kryła strzecha, lecz ze względów praktycznych wymieniono ją na gont. Ponowny poważny remont miał miejsce w 1981. Świątynia stoi w otoczeniu starego drzewostanu. Otacza ją mur, w którym znajduje się pochodząca z XVIII wieku barokowa brama.

Jest to kościół salowy, w którym nie ma wydzielonego prezbiterium. Konstrukcję zamyka murowana zakrystia na planie ośmioboku, zbudowana w 1936 według projektu Lucjana Michałowskiego. Kopulasty dach zakrystii wieńczy blaszany hełm z latarnią. Z 1854 pochodzi murowana kaplica grobowa Potockich, wzniesiona w stylu neoromańskim[3]. Na dachu świątyni znajdują się dwie wieżyczki kryte blachą z latarniami.

Wewnątrz uwagę zwraca belka tęczowa z krucyfiksem pochodzącym z początku XVI wieku. Strop zdobią fasety. Ołtarz główny, utrzymany w stylu barokowym, pochodzi z około 1670 r. W ołtarzu znajduje się obraz z 1866, który powstał jako wotum po epidemii cholery.

Kaplica Potockich urządzona została w stylu neobarokowym. Wewnątrz znajduje się osiem epitafiów członków rodziny z czarnego marmuru. Pochodząca z 1863 drewniana dzwonnica ma konstrukcję słupowo–ramową, kryje ją dwuspadowy dach[1][2]. W jej wnętrzu znajduje się dzwon odlany w 1684 dla uczczenia zwycięstwa Jana III Sobieskiego pod Wiedniem[2][3].

Zbór[edytuj | edytuj kod]

Naprzeciw kościoła znajduje się pochodzący z 1911 roku zbór ewangelicki[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 189. [dostęp 2013-06-19].
  2. a b c Franciszek Jaśkowiak, Włodzimierz Łęcki: Poznań i okolice. Sport i Turystyka, 1983, s. 252. ISBN 83-217-2434-5.
  3. a b c Alicja Dziewulska, Jan Maj: Kościan: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]