Kościół św. Mikołaja Biskupa we Wleniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Mikołaja Biskupa
we Wleniu
A/6153 z 21.08.2019
kościół parafialny
Ilustracja
Widok kościoła (2007)
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wleń

Adres

ul. Dworcowa 14

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Mikołaja Biskupa we Wleniu

Wezwanie

Świętego Mikołaja

Wspomnienie liturgiczne

6 grudnia

Położenie na mapie Wlenia
Mapa konturowa Wlenia, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja Biskupawe Wleniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja Biskupawe Wleniu”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja Biskupawe Wleniu”
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego
Mapa konturowa powiatu lwóweckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja Biskupawe Wleniu”
Położenie na mapie gminy Wleń
Mapa konturowa gminy Wleń, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja Biskupawe Wleniu”
Ziemia51°00′57,413″N 15°40′16,950″E/51,015948 15,671375
Strona internetowa

Kościół Świętego Mikołaja Biskuparzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się we Wleniu przy ulicy Dworcowej 14. Kościół należy do parafii św. Mikołaja Biskupa w dekanacie lwóweckim, diecezji legnickiej.

Świątynia wraz z całą miejscowością wpisane są pod numerem 833/J z 16 marca 1984 roku do wojewódzkiego rejestru zabytków[2].

Historia kościoła[edytuj | edytuj kod]

Kościół parafialny we Wleniu jako fundacja księcia Henryka Brodatego i św. Jadwigi został wybudowany już w latach 1215-1217. Konsekracji świątyni dokonał biskup Wawrzyniec z Wrocławia w 1217 roku. W 1240 roku została dobudowana wieża. W 1449 roku kościół spłonął, jednak w krótkim czasie został obudowany. W 1545 roku kościół został przejęty przez protestantów, który w 1629 roku ponownie wrócił w ręce katolików. W 1702 roku budowla zostaje uszkodzona przez powódź, a w 1731 roku pożar obraca w zgliszcza ponownie kościół i plebanię. W latach 1862-1864 w miejsce dotychczasowego kościoła zostaje wybudowana w stylu neogotyckim nowa świątynia. Dnia 11 listopada 1864 roku konsekracji dokonał biskup H. Włodarski[3].

Wnętrze świątyni

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

We wnętrzu kościoła na uwagę zasługuje:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]