Kościół św. Piotra i św. Pawła w Racławicach
 A-290, 973 z dnia 12.08.1971, 21.03.1978
| |||||||||
| kościół parafialny | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||
| Miejscowość |
Racławice 48 32-222 Racławice | ||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie |
Świętych Apostołów Piotra i Pawła | ||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
29 czerwca - Świętych Apostołów Piotra i Pawła | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie gminy Racławice  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||
Położenie na mapie powiatu miechowskiego  | |||||||||
 50°19′06,812″N 20°14′22,747″E/50,318559 20,239652
| |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Kościół św. Piotra i św. Pawła w Racławicach – zabytkowy kościół katolicki znajdujący się w województwie małopolskim, w powiecie miechowskim, w gminie Racławice, w Racławicach.
Kościół z 1778 roku wraz z dzwonnicą i ogrodzeniem wpisany został do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół wybudowany w miejscu drewnianego, spalonego w II poł. XVII wieku. Świątynię konsekrował bp Tomasz Kuliński w 1887 roku[2]. Architekt Sebastian Alojzy Sierakowski był plebanem tutejszej parafii w latach 1779–1786 i prawdopodobnie miał wpływ na formę obiektu którego budowa rozpoczęła się w 1778 roku[3].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Budynek barokowo klasycystyczny, murowany, jednonawowy. Prezbiterium kwadratowe, węższe od nawy nakryte kopułą[3].
Wystrój i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
- późnogotycki obraz tablicowy w typie Sacra Conversazione[3];
- gotycka figura św. Szczepana z końca XV wieku[4][2];
- drzwi obite blachą z pasami i rozetami[4];
- późnobarokowa chrzcielnica i kropielnica[2];
- obraz św. Izydora w nietypowym przebraniu – w krakowskiej sukmanie[2].
Dzwonnica[edytuj | edytuj kod]
Drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej, na planie kwadratu z przełomu XVIII i XIX wieku, dach namiotowy z cebulastą kopułą, dzwon z 1547 roku[4][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
- ↑ a b c d Strona diecezji ↓.
- ↑ a b c d Krasnowolski 2013 ↓, s. 242.
- ↑ a b c Walaszczyk 1972 ↓, s. 54.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Antoni Walaszczyk: Informator Turystyczny Powiatu Miechowskiego. Kraków: Wydawnictwo Artystyczno Graficzne, 1972.
- Bogusław Krasnowolski: Leksykon zabytków architektury Małopolski. Kraków: Arkady, 2013. ISBN 978-83-2134744-8.
- Strona diecezji. diecezja.kielce.pl. [dostęp 2017-05-17].