Kościół św. Piotra w Przemyślu
Prawdopodobny wygląd kościoła | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Przemyśla | |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||||||
49°46′51,4″N 22°46′12,0″E/49,780944 22,770000 |
Kościół św. Piotra (lub św. Piotra i Pawła) – nieistniejący kościół św. Piotra był jedną z najstarszych świątyń Przemyśla, po przedromańskiej rotundzie oraz romańskiej rotundzie św. Mikołaja w podziemiach łacińskiej katedry[1]. Położony był przy południowej ścianie istniejącego obecnie kolegium jezuickiego[1]. Poświęcony przez biskupa laodycejskiego Jana 16 maja 1212. Przypuszczalnie służył franciszkanom przybyłym do miasta w 1235. Przedmiotem dyskusji jest czy kościół ten pełnił przez pewien czas funkcję katedry łacińskiej[2][3]. W 1402 lub 1406 roku drewniany kościół spłonął[1]. Podczas wykopalisk archeologicznych przeprowadzonych w latach 2015-2017 stwierdzono, że w 1 poł. XV wieku w miejscu drewnianego powstał murowany kościół gotycki o długości nie mniejszej niż 20 metrów, przy czym długość nawy (z chórem) wynosiła ok. 12,5 m, a prezbiterium ok. 7,5 m[1]. Po roku 1618 kościół służył przybyłym do Przemyśla jezuitom. W 1623 r. do kościoła św. Piotra od południa dobudowano kaplicę[1]. Kościół św. Piotra został rozebrany w 1679. Było to później przedmiotem sporów między kapitułą przemyską a jezuitami, którzy mieli zobowiązać się wobec biskupa o pozostawieniu go. W kościele tym pochowani zostali pierwsi biskupi przemyscy, ich trumny przeniesiono później do nowego kościoła jezuitów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Magdalena Krzemińska, Gotycki kościół św. Piotra w Przemyślu w świetle badań archeologicznych z lat 2015–2017, [w:] Studia z historii i archeologii architektury - Księga jubileuszowa ofiarowana Profesorowi Zbigniewowi Pianowskiemu w 70. rocznicę urodzin, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów 2021, ss.297-334, ISBN 978-83-7996-935-7
- ↑ A.S. Fenczak, Chronologizacja budowy rotundy św. Mikołaja w Przemyślu, „Rocznik Przemyski” 1997, t. 33, z. 3: Historia, s. 127
- ↑ T.M. Trajdos, Kapituła katedry przemyskiej i kuria biskupia za czasów Władysława Jagiełły, „Przegląd Historyczny” 1997, t. 88, z. 3–4, s. 386–388
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- T. Łękawski: Katedra przemyska wraz z kościołem filialnym Najświętszego Serca Pana Jezusa, Przemyśl, 1906
- W. Sarna: Biskupi przemyscy obrządku łacińskiego 1624-1900, Przemyśl, 1910
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kościół widoczny na sztychu Brauna i Hogenberga, 1618
- W Przemyślu odkryto ślady średniowiecznego kościoła. radio.rzeszow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-21)].