Kościół św. Wawrzyńca w Gubinie

Kościół św. Wawrzyńca
Kościół św. Trójcy

L-432/A z dnia 12.04.1961
ruiny
widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Gubin ul. Westerplatte
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Historia Data rozpoczęcia budowy połowa XV wiek Data zakończenia budowy XVI wiek Data zniszczenia • przez 1945 działania wojenne Poprzednie wyznanie protestantyzm
Dane świątyni Styl późnogotycki Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie Gubina Kościół św. Wawrzyńca Kościół św. Trójcy
Położenie na mapie Polski Kościół św. Wawrzyńca Kościół św. Trójcy
Położenie na mapie województwa lubuskiego Kościół św. Wawrzyńca Kościół św. Trójcy
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego Kościół św. Wawrzyńca Kościół św. Trójcy
51°57′08,2″N 14°43′29,5″E

Kościół św. Wawrzyńca następnie kościół św. Trójcy – gotycki kościół znajdujący się w Gubinie, w województwie lubuskim. Zniszczony podczas II wojny światowej, zachowany jako ruina trwała jest jednym z ważniejszych zabytków miasta.

Historia

Pierwsze wzmianki o świątyni pojawiają się w 1324 roku, czyli z okresu największego rozkwitu handlowego miasta. Kościół został wybudowany w stylu romańskim. Po zniszczeniach spowodowanych trzęsieniami ziemi z XIV wieku, świątynia została rozebrana, natomiast na jej miejscu zaczęto budowę nowej świątyni w stylu gotyckim. Prace trwały bardzo długo, a ostateczną formę kościół otrzymał w 1844 roku. W czasie II wojny światowej świątynia została prawie całkowicie zniszczona. W następnych latach, mimo wysiłków władz miejskich kościół nie został odbudowany i w latach 70. XX wieku został zabezpieczony jako trwała ruina.

Ruina służy fundacji „Fara Gubińska – Centrum Spotkań Polsko-Niemieckich” jako miejsce spotkań i współpracy transgranicznej.

Architektura

Kościół z XIII wieku był wybudowany z cegły na fundamencie z kamienia. Była to orientowana, trójnawowa bazylika z dwoma wieżami po stronie zachodniej oraz z prezbiterium o szerokości zbliżonej do nawy głównej, zamkniętym po stronie wschodniej półkolistą apsydą.

Nowy późnogotycki kościół, który powstał w miejscu dawnego romańskiego, był halowy, trójnawowy, o długości 64 metrów. Zewnętrzne elewacje kościoła były dwupoziomowe. Wieża o wysokość 53 metrów zwieńczona byłą attyką. Wnętrze zwieńczone było sklepieniami sieciowymi, w dwóch kaplicach zastosowano sklepienia kryształowe (w pozostałych założono urozmaicone układy żeber o formach sieciowych i krzyżowych. Żebra dekoracyjnych sklepień wtapiały się w ściany i filary korpusu bez wsporników. Ściany boczne były dwupoziomowe z niskimi i szerokimi arkadami kaplic w przyziemiu oraz wysokimi arkadami wnęk okiennych nad nimi.