Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Trzcińsku-Zdroju

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Trzcińsku-Zdroju
A-987 z dnia 1.08.1956 r.[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Trzcińsko-Zdrój

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Trzcińsku-Zdroju

Wezwanie

Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Położenie na mapie Trzcińska-Zdroju
Mapa konturowa Trzcińska-Zdroju, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Trzcińsku-Zdroju”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Trzcińsku-Zdroju”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Trzcińsku-Zdroju”
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego
Mapa konturowa powiatu gryfińskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Trzcińsku-Zdroju”
Położenie na mapie gminy Trzcińsko-Zdrój
Mapa konturowa gminy Trzcińsko-Zdrój, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Trzcińsku-Zdroju”
Ziemia52°57′58″N 14°36′26″E/52,966111 14,607222
Strona internetowa

Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Trzcińsku-Zdrojurzymskokatolicki kościół parafialny w Trzcińsku-Zdroju, w powiecie gryfińskim, w województwie zachodniopomorskim. Należy do dekanatu Chojna archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej.

Jest to budowla wczesnogotycka z XIII stulecia, wybudowana z granitowych ciosów. Pierwotnie była to świątynia o jednej nawie, następnie została przebudowana w XV stuleciu na kościół halowy o trzech nawach. Pod koniec XIX w. do bryły kościoła dobudowano trójboczną apsydę w prezbiterium oraz kruchtę przy ścianie południowej. Nadbudowano także wieżę.

Charakterystycznym elementem kościoła jest potężna, kamienno-ceglana wieża, zakończona hełmem, do którego budowy użyto przycinane cegły.

Wyposażenie:

  • neogotycka ambona z 1894
  • organy z II połowy XIX w.
  • neogotycka chrzcielnica ze sztucznego kamienia
  • barokowa tablica nagrobna Anny Cathariny von Kunow
Wnętrze kościoła

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]