Kopalina lecznicza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kopalina lecznicza – nieprzetworzone surowce mineralne tworzące złoże w skorupie ziemskiej, mające zastosowanie dla celów leczniczych; w szczególności są to wody lecznicze i torfy lecznicze[1] zwane także borowiną.

Polska sytuacja prawna[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z ustawą Prawo geologiczne i górnicze złożem kopaliny jest naturalne nagromadzenie minerałów, skał oraz innych substancji, których wydobycie może przynieść korzyść gospodarczą. W ustawie tej nie zdefiniowano jednak pojęcia "kopaliny leczniczej". Przepisami nieobowiązującego już Rozporządzenia Rady Ministrów, za kopaliny lecznicze uznano w Polsce 71 złóż wód podziemnych i 18 złóż torfów[2].

Naturalne kopaliny lecznicze są uznawane za surowce strategiczne i są własnością Skarbu Państwa, nad którymi pieczę sprawuje Minister Środowiska.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 września 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy – Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 1977).
  2. Naturalne surowce lecznicze. Ministerstwo Zdrowia RP. [dostęp 2012-04-14].