Kraksy Małe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kraksy Małe
Położenie
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Region

Pojezierze Mrągowskie

Wysokość lustra

143,5 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

14,1 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


610 m
420 m

Głębokość
• średnia
• maksymalna


0,8 m
1,7 m

Długość linii brzegowej

1800 m

Położenie na mapie Biskupca
Mapa konturowa Biskupca, na dole nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Kraksy Małe”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Kraksy Małe”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Kraksy Małe”
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego
Mapa konturowa powiatu olsztyńskiego, po prawej nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Kraksy Małe”
Położenie na mapie gminy Biskupiec
Mapa konturowa gminy Biskupiec, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Kraksy Małe”
Ziemia53°51′08″N 20°57′28″E/53,852222 20,957778

Kraksy Małejezioro w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Biskupiec[1].

Położenie i charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Według regionalizacji fizycznogeograficznej Polski jezioro leży na Pojezierzu Mrągowskim[2]. Również w regionalizacji przyrodniczo-leśnej jezioro znajduje się w mezoregionie Pojezierza Mrągowskiego[3]

Leży w dorzeczu DymerPisaWadągŁynaPregoła. Znajduje się przy południowej granicy miasta Biskupiec, w jego obrębie, sąsiaduje z zabudowaniami. Półwysep znajdujący się w zachodniej części jeziora, który został przedłużony sztuczną groblą, oddziela zbiornik od jeziora Kraksy[4].

Zbiornik wodny według typologii rybackiej jezior zalicza się do karasiowych[4].

Jezioro leży na terenie obwodu rybackiego jeziora Dadaj nr 27[5].

Morfometria[edytuj | edytuj kod]

Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 14,1 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 0,8 m, a maksymalna – 1,7 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 145,3 m n.p.m. Maksymalna długość jeziora to 610 m, a szerokość 420 m. Długość linii brzegowej wynosi 1800 m[4].

Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 opracowanych w Państwowym Układzie Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego wraz z jeziorem Kraksy Duże (łącznie zwanych Kraksy) to 46,5 ha, a wysokość bezwzględna lustra wody to 144,2 m n.p.m.[6]

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Jezioro narażone na przyduchy w okresie zimowym oraz zanieczyszczenia miejskie. Jest silnie zarośnięte[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 156, ISBN 83-239-9607-5.
  2. Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
  3. Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012. ISBN 978-83-61633-62-4.
  4. a b c d Jerzy Waluga, Henryk Chmielewski, Jeziora okolic Olsztyna, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 1997 (Przewodniki wędkarskie; 3), ISBN 83-907682-0-8, OCLC 749850817.
  5. Rozporządzenie nr 209 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia: 10 maja 2001 r. w sprawie: ustanowienia obwodów rybackich na wodach płynących województwa warmińsko-mazurskiego. 10 maja 2001. [dostęp 2019-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2019)].
  6. Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 361, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726.