Księstwo perejasławskie
_pl.svg)
Księstwo perejasławskie – jedno z księstw udzielnych Rusi Kijowskiej XI-XIII wieku ze stolicą w Perejasławiu. Zlokalizowane było na południowym wschodzie Rusi na lewym brzegu Dniepru. Graniczyło od zachodu z Wielkim Księstwem Kijowskim, od północy z księstwem czernihowskim, od stron południowej i wschodniej ze stepem i dlatego narażone było na najazdy koczowników. W 1054 roku, po śmierci Jarosława Mądrego, znalazło się pod władzą Wsiewołoda Jarosławicza. W połowie XII wieku księstwo popadło w zależność od Kijowa. W 1155 roku zostało podbite przez Jerzego Dołgorukiego i oddane jego synowi Glebowi. Odtąd należało do książąt włodzimiersko-suzdalskich. Po śmierci Gleba w 1171 roku z powodu niestabilności regionu oraz wrogiej wobec Żydów polityki jego następcy, Włodzimierza II Glebowicza, wybuchło powstanie ludności żydowskiej pod dowództwem rabina Jakuba, które zostało stłumione w następnym roku[1]. W 1239 roku Perejasław został zniszczony na skutek najazdu tatarskiego i księstwo upadło. W drugiej połowie XIV wieku ziemie niegdysiejszego księstwa perejasławskiego zostały włączone do Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oleksandr I︠A︡kovych Naĭman, Історія євреїв України, Академія історії та культури євреїв України, 2003, ISBN 978-966-02-0637-3 [dostęp 2024-05-19] (ukr.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ludwik Bazylow, Historia Rosji, T. 1, Warszawa 1985, s.105. ISBN 83-01-03731-8.
- Переяславское княжество. allmonarchs.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-20)].
