Kuchary (rejon mostowski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kuchary
Кухары
Кухари
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

mostowski

Sielsowiet

Łunna

Populacja (2009)
• liczba ludności


26[1]

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kuchary”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kuchary”
Ziemia53°26′42″N 24°08′20″E/53,445000 24,138889

Kuchary, Kucharze[2] (biał. Кухары; ros. Кухари) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie mostowskim, w sielsowiecie Łunna.

Dawniej w województwie trockim Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim[3].

W latach 1921–1939 wieś i folwark leżały w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Łasza[4].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 280 osób, 244 było wyznania rzymskokatolickiego a 46 prawosławnego. Wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 48 budynków mieszkalnych[5].

Miejscowość należała do parafii prawosławnej i rzymskokatolickiej w Łunnej. Podlegała pod Sąd Grodzki w Skidlu i Okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Łunnej[6].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego[7]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy[8]. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 51
  3. Kuchary, pow. grodzieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 188.
  4. Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2019-11-18]. (pol.).
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 39.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 832.
  7. Карманный атлас СССР. 11-е изд. – Ленинград: ГУГК при СНК СССР, 1940, karta 39.
  8. Bezirk Bialystok [online], www.territorial.de [dostęp 2020-04-02].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]