Lgota (województwo śląskie)
50°51′28″N 19°01′34″E/50,857778 19,026111
 |
Ten artykuł od 2011-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| wieś | |
 Ulica Południowa w Lgocie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
513[2] |
| Strefa numeracyjna |
34 |
| Kod pocztowy |
42-100[3] |
| Tablice rejestracyjne |
SKL |
| SIMC |
0133920 |
Położenie na mapie gminy Kłobuck  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłobuckiego  | |
| 50°51′28″N 19°01′34″E/50,857778 19,026111[1]
| |
Lgota – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Kłobuck. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Przez wieś przebiega droga krajowa nr 43 łącząca Częstochowę z Wieluniem. W okolicach wsi zostanie wybudowany węzeł drogowy łączący ją z autostradą A1.
W Lgocie znajduje się pamiątkowa kapliczka, którą zbudowano w 1900 roku staraniem Franciszka Zająca i Antoniego Gęsiarza[4], w której znajdował się obraz Matki Bożej, który obecnie znajduje się w sanktuarium w Licheniu.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIV wieku. Wymieniona po raz pierwszy w 1383 w dokumencie zapisanym w języku łacińskim jako Elgotha, 1416 Lgotha, 1419 Logotha, 1453 Llgotha[5].
Wieś początkowo była własnością szlachecką oraz królewską w tzw. kluczu olsztyńskim. W 1393 król polski Władysław Jagiełło nadał kilka wsi leżących przy rzece Żarnowej w tym Lgotę, a także kąt bartny zwany Jamiska graniczący z tymi wsiami jako uposażenie klasztoru Paulinów na Jasnej Górze[5].
Geologia[edytuj | edytuj kod]
Podłoże Lgoty znajduje się w obrębie północnej części Monokliny Śląsko–Krakowskiej. Obszar ten zakrywa dość zwarta pokrywa utworów czwartorzędowych, wykształconych w postaci: piasków różnoziarnistych(piaskownia, piaski budowlane o miąższości ok. 25 m), żwirów z głazikami i glin zwałowych, szaro-brunatnych. Pod nimi znajdują się całe utwory jurajskie, tworząc rozległe płaty, niewielkie ostańce lub też wypełniając głębokie rynny, powstałe wskutek lokalnej erozji w iłach. Glina zwałowa pochodzi z dwóch zlodowaceń plejstoceńskich: Dolna – zlodowacenie południowopolskie(krakowskie); Górna – starsza faza zlodowacenia środkowopolskiego(Odry). Pokryta jest ona na znacznych obszarach piaskiem akumulacji wodno-lodowcowej(fluwioglacjalnych). Utwory czwartorzędowe, występujące w dolinach rzek są nałożone na osady starsze ciągłą pokrywą. Twory starszego podłoża (trias i jura), stanowią jednoskrzydłową antyklinę, powstałą w trzeciorzędzie. Lokalnie występują również krzemienie, czerty i piaskowce.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 68032
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 660 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Katalog kościołów i duchowieństwa diecezji częstochowskiej na rok 1947. [online] [dostęp 2023-02-15].
- ↑ a b Bukowski 2003 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Waldemar Bukowski: Słownik historyczno-geograficzny województwa krakowskiego w średniowieczu, Cz. III, zesz. 4, hasło: „Lgota”. Kraków: Societas Vistulana, 2003, s. 572–573. ISBN 83-88385-33-X.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| Siedziba gminy | |
|---|---|
| Wsie | |
| Kolonia | |
| Osada | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
|
