Limit Hayflicka
Limit Hayflicka – maksymalna liczba podziałów komórkowych. Leonard Hayflick w 1965 zaobserwował, że komórki w hodowli są w stanie podzielić się ograniczoną liczbę razy, zanim ulegną apoptozie, a im bliżej limitu tym więcej oznak starzenia wykazują. Limit Hayflicka jest uważany za jedną z przyczyn starzenia się.
Zostało wykazane, że istnieje dodatnia korelacja pomiędzy pozostałą liczbą możliwych podziałów komórki a długością telomerów[1].
Liczba podziałów jest zależna od rodzaju komórki i organizmu, z którego pochodzi. Dla ludzi wynosi ona około 50[2]. Limit Hayflicka dotyczy tylko komórek zróżnicowanych – komórki macierzyste mogą dzielić się bez ograniczeń. Nie dotyczy on także komórek nowotworowych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Allsopp RC, Vaziri H, Patterson C, Goldstein S, Younglai EV, Futcher AB, Greider CW, Harley CB: Telomere length predicts replicative capacity of human fibroblasts. [dostęp 2013-08-20].
- ↑ L. Hayflick, P.S. Moorhead. The serial cultivation of human diploid cell strains. „Exp Cell Res”. 25, s. 585–621, 1961. DOI: 10.1016/0014-4827(61)90192-6. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- L. Hayflick, The limited in vitro lifetime of human diploid cell strains, „Exp Cell Res”, 37 (3), 1965, s. 614–636, DOI: 10.1016/0014-4827(65)90211-9, PMID: 14315085.
- Zych Adam A. Słownik gerontologii społecznej, Wydawnictwo Naukowe „Żak”, Warszawa 2001.
- Zych Adam A. Leksykon gerontologii, wyd. II, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2010.
- Zych Adam A. Przekraczając ‘smugę cienia’. Szkice z gerontologii i tanatologii, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, Katowice 2009.