Lubieszów (powiat nowosolski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lubieszów
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

nowosolski

Gmina

Nowa Sól

Liczba ludności (2021)

959

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

67-100[2]

Tablice rejestracyjne

FNW

SIMC

0912209

Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Sól
Mapa konturowa gminy wiejskiej Nowa Sól, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Lubieszów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Lubieszów”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Lubieszów”
Położenie na mapie powiatu nowosolskiego
Mapa konturowa powiatu nowosolskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Lubieszów”
Ziemia51°47′46″N 15°39′20″E/51,796111 15,655556[1]

Lubieszówwieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Nowa Sól.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zielonogórskiego.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

W 1295 w kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol."Księdze uposażeń biskupstwa wrocławskiego") miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanych formach Lubsna oraz Lubzna[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Lubieszów to średniej wielkości wieś sołecka, położona ok. 4 km na zachód od centrum Nowej Soli. Od 1672 r. dziedziczna własność polskiego szlachcica Andrzeja Kłobuczyńskiego (i jego potomków), którą nadał mu cesarz Leopold I Habsburg.[4] W połowie XIX w. istniał tu folwark, 4 wiatraki, browar, gorzelnia i owczarnia. W kolejnych latach wybudowano niewielki dwór administratora majątku, założono park i wykopano staw. Począwszy od połowy XIX w. posiadłość ziemska wielokrotnie zmieniała właścicieli - w 1868 r. rodzina Jung, w końcu stulecia - Otto von Reiche, w 1926 r. Rudolf Fritz. Począwszy od lat 30 XX wieku do końca II wojny światowej folwark był własnością Wilhelma Koeniga. Na początku XX w. powstała w Lubieszowie szkoła i cegielnia. W czasie II wojny światowej we wsi działały niewielkie warsztaty na potrzeby Luftwaffe. W 2012 podłączono kanalizacje, oraz otworzono piekarnie. Na wsi znajduje się 6 przystanków PKS.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Liczba mieszkańców miejscowości w poszczególnych latach[5]:

Rok Ilość mieszkańców
1998 557
2002 584
2009 629
2011 638
2021 959

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]