Ludwik Kukier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Kukier
Cegła
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1921
Rudzienko

Data i miejsce śmierci

22 września 1998
Opole

Przebieg służby
Lata służby

1943–1973

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL

Formacja

Bataliony Chłopskie

Jednostki

3 pułk piechoty
Górnośląska Brygada WOP

Stanowiska

dowódcy strażnicy
szef sztabu batalionu
wykładowca
dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Medal „Za udział w walkach o Berlin” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złota Odznaka „Za zasługi w obronie granic PRL”

Ludwik Kukier (ur. 18 sierpnia 1921 w Rudzienku, zm. 22 września 1998 w Opolu) – polski wojskowy, podpułkownik ludowego Wojska Polskiego, żołnierz Batalionów Chłopskich (BCh).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się na Lubelszczyźnie w rodzinie małorolnego chłopa. W 1943 roku wstąpił ochotniczo do oddziału Batalionów Chłopskich przybierając pseudonim Cegła. Następnie został powołany do odbycia służby wojskowej w 3 Pułku Piechoty. Pułk stacjonował w byłym obozie na Majdanku.

W 1945 roku podjął naukę w Oficerskiej Szkole Piechoty w Gryficach, a po jej ukończeniu, został skierowany do służby w Wojskach Ochrony Pogranicza (WOP). Pełnił min. funkcję dowódcy strażnicy WOP Owsiszcze (był 1946 rok), a także kolejno: szefa sztabu batalionu oraz wykładowcy w Oficerskiej Szkole WOP w Kętrzynie. Jesienią 1963 roku został mianowany na dowódcę 45 batalionu WOP w Prudniku, którą to funkcję pełnił do zakończenia zawodowej służby wojskowej.

Do rezerwy odszedł w 1973 roku. Był prezesem koła nr 17 Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Organizacji Rodzin Wojskowych przy jednostce wojskowej 2448 w Prudniku[1]. Jego zięciem był Ryszard Zembaczyński.

Zmarł 22 września 1998 roku w Opolu[1]. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Półwsi[2].

Wybrane odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kudasiewicz 2005 ↓, s. 10.
  2. Cmentarz komunalny w Półwsi. [dostęp 2016-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-08)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (27) Sylwetki dowódców jedn. WOP - ppłk Ludwik Kukier (27). „Tygodnik Prudnicki”. 3 (739), s. 10, 2005-01-06. ISSN 1231-904X.