Przejdź do zawartości

Maksymalny liniowo niezależny układ skończony

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Maksymalny liniowo niezależny układ skończony – skończony liniowo niezależny układ wektorów przestrzeni wektorowej niebędący podukładem żadnego skończonego liniowo niezależnego układu wektorów tej przestrzeni (oprócz siebie samego)[1].

Dołączenie jakiegokolwiek wektora do maksymalnego liniowo niezależnego układu skończonego spowoduje, że układ stanie się liniowo zależny[2].

Maksymalny liniowo niezależny układ skończony przestrzeni wektorowej stanowi bazę tej przestrzeni[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bolesław Gleichgewicht, Algebra, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2004, ISBN 978-83-89020-35-2, s. 93–94, Definicja 6.8.
  2. Bolesław Gleichgewicht, Algebra, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2004, ISBN 978-83-89020-35-2; s. 94.
  3. Bolesław Gleichgewicht, Algebra, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2004, ISBN 978-83-89020-35-2, s. 94, Twierdzenie 6.13.