Marian Babirecki
| Data i miejsce urodzenia |
18 stycznia 1933 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 czerwca 1980 |
| Przyczyna śmierci |
utonięcie |
| Zawód, zajęcie |
inżynier |
Marian Babirecki (ur. 18 stycznia 1933 w Hnidawie k. Tarnopola, zm. 5 czerwca 1980 na Oceanie Atlantyckim) – inżynier, jeździec, trener jeździectwa, olimpijczyk z Rzymu 1960. Mieszkał w Gnieźnie, zaczął jeździć konno w tamtejszym Stadzie Ogierów pod pieczą legendarnego trenera jeździectwa Czesława Matławskiego. Absolwent Liceum im. B Chrobrego w Gnieźnie[1], gdzie w 1951 otrzymał świadectwo dojrzałości. Ukończył dwie Wyższe Szkoły Rolnicze z tytułami inżynierskimi w zakresie technologii drewna (we Wrocławiu) i zootechniki (w Poznaniu).
Jeździł na wielu koniach, zarówno w konkursach skoków, jak i we wszechstronnym konkursie konia wierzchowego. Miał też w karierze starty w rozmaitych gonitwach, m.in. w Wielkiej Pardubickiej. Najwięcej sukcesów odniósł na koniu Volt[2], na którym zdobył w WKKW 8. miejsce na olimpiadzie w Rzymie w 1960 r. i tytuł mistrza Europy w 1965 r. Pomiędzy tymi dwiema imprezami koń przeszedł długotrwałe leczenie i nie startował przez prawie trzy lata, gdyż groziła mu utrata wzroku. Gdy w 1967 r. Volt musiał zakończyć karierę sportową z powodu stanu zdrowia, zakończył ją też Marian Babirecki[3].
Po zakończeniu kariery był trenerem jeździeckim na Kubie do 1975 r., po czym podjął tam pracę w zawodzie technologa drewna.
Uprawiał nurkowanie i w trakcie jednego z nurkowań zginął tragicznie w Atlantyku w rejonie Hawany, podczas polowania z kuszą. Pochowany został w Mielcu[4].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
- 1959 – Mistrz Polski w skokach przez przeszkody
- 1960 – Mistrz Polski w ujeżdżeniu
- 1960 – 8 miejsce indywidualnie w Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego na olimpiadzie w Rzymie 1960 r
- 1962 – Mistrz Polski w ujeżdżeniu
- 1962 – Mistrz Polski we Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego
- 1964 – Mistrz Polski w ujeżdżeniu
- 1964 – Mistrz Polski we Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego
- 1965 – Mistrz Europy we Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Jego druga żona Krystyna była trenerem jeździectwa, współpracowała z reprezentacją Polski w pięcioboju nowoczesnym[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Absolwenci. Stowarzyszenie Absolwentów I LO.[dostęp 2014-03-03]
- ↑ Baza koni
- ↑ Patryk Arłamowski QnWortal, Zasłużona para - Babirecki i ''Volt'' [online], www.qnwortal.pl [dostęp 2016-07-16].
- ↑ Biografie • Polski Komitet Olimpijski [online], www.olimpijski.pl [dostęp 2016-07-16] (pol.).
- ↑ Wielka encyklopedia sportu. A-B, wyd. Kraków 2006, s. 210
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona PKOL
- Wyniki olimpijskie Babireckiego w serwisie Sports references.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-20)].
- Babirecki i Volt