Przejdź do zawartości

Martin PBM Mariner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Martin PBM Mariner
Dane wersji PBM-3C
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Glenn L. Martin Company

Typ

latająca łódź patrolowa

Konstrukcja

metalowa

Załoga

7–9 ludzi

Historia
Data oblotu

18 lutego 1939

Lata produkcji

1941 – kwiecień 1949

Wycofanie ze służby

lata 50. XX wieku

Dane techniczne
Napęd

dwa 14-cylindrowe gwiazdowe chłodzone powietrzem Wright R-2600-12

Moc

1700 KM każdy

Wymiary
Rozpiętość

35,97 m

Długość

24,38 m

Wysokość

8,38 m

Powierzchnia nośna

130,80 m²

Masa
Własna

14 687 kg

Startowa

26 310 kg

Osiągi
Prędkość maks.

319 km/h
na pułapie 3962 m

Prędkość wznoszenia

początkowe 125 m/min

Pułap

5151 m

Zasięg

3438 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
7 karabinów maszynowych kal. 12,7 mm
bomby zwykłe i głębinowe do 907 kg
Liczba miejsc
20 (w wersjach transportowych)
Użytkownicy
Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Australia, Argentyna (po wojnie), Holandia (po wojnie), Urugwaj (po wojnie)
Rzuty
Rzuty samolotu

Martin PBM Mariner – patrolowa łódź latająca konstrukcji amerykańskiej.

Martin PBM Mariner był projektowany od 1937 r. jako następca wcześniejszych konstrukcji Consolidated PBY Catalina i P3M. Prototyp odbył pierwszy lot 18 lutego 1939 r. Samoloty seryjne zaczęto dostarczać w 1941 r. Pierwszą wersję PBM-1 z wciąganymi pływakami podskrzydłowymi zbudowano tylko w 20 sztukach. Wersja o powiększonym zasięgu pozostała w prototypie XPBM-2. Natomiast PBM-3 zbudowano w wariantach 3B i 3C w liczbie 304 sztuk. Wyprodukowane 201 sztuk wersji PBM-3D miało nowe silniki, stałe pływaki i samouszczelniające zbiorniki paliwa. Zbudowano też 50 sztuk wersji transportowej PBM-3R bez uzbrojenia, mogących zabierać ładunek lub 20 pasażerów. 156 samolotów wersji PBM-3S zbudowano specjalnie do zwalczania japońskich okrętów podwodnych. Ostatnia, wyprodukowana w liczbie 589 sztuk, wersja bojowa PBM-5 była uzbrojona w 8 karabinów maszynowych kal. 12,7 mm i miała zainstalowany radar AN/APS-15. Po wojnie, do kwietnia 1949 r., zbudowano jeszcze 42 samoloty w wersji amfibii PBM-5A. Razem z prototypami zbudowano 1366 samolotów PBM Mariner.

Większość Marinerów służyło na Pacyfiku. Brytyjskie lotnictwo RAF Coastal Command w ramach Lend-Lease Act otrzymało 28 sztuk Marinerów GR.Mk I, czyli PBM-3B. Używało ich przez 6 tygodni w październiku i listopadzie 1943 r. Później samoloty zwrócono. Były to dobre samoloty, odporne na uszkodzenia, ale droższe w produkcji niż PBY Catalina. Używano ich jeszcze w latach 50.

Trzy samoloty PBM Mariner podczas lotu nad portem w Rio de Janeiro, grudzień 1943 r.
PBM Mariner podczas wodowania. Zdjęcie wykonano w 1942 r.
Cztery samoloty PBM Mariner podczas lotu. Dwa pierwsze PBM-1 nie posiadają podskrzydłowych pływaków, zaś dwa PBM-3 (na drugim planie) posiadają pływaki. Zdjęcie wykonano 15 sierpnia 1943 r.
Silnik Wright Cyclone R-2600 eksponowany w MLP w Krakowie