Mastigusa arietina
| Mastigusa arietina | |||
| (Thorell, 1871) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Mastigusa arietina | ||
| Synonimy | |||
| |||
Mastigusa arietina – gatunek pająka z rodziny Hahniidae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został w 1871 roku przez Tamerlana Thorella jako Cryphoeca arietina[1]. Eugène Simon w 1875 przeniósł go do rodzaju Cicurina[2], a w 1898 do rodzaju Tetrilus[3]. W rodzaju Mastigusa umieszczony został w 1986 przez Jörga Wunderlicha[4].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Samce osiągają od 3[5] do 3,6 mm[6], a samice od 3[5] do 3,7 mm długości ciała[6]. Karapaks zmierzony u dwóch samców miał od 1,52 do 1,61 mm długości i od 1,22 do 1,23 mm szerokości, zaś u jednej z samic 1,59 mm długości i 1,15 mm szerokości[6]. Ubarwienie karapaksu określane jest jako jasnożółtobrązowe[5] lub jasnobrązowawe, ciemno nakrapiane i z czarnymi obwódkami oczu. Oczy par przednio-bocznej i tylno-bocznej są odseparowane[6]. Od podobnego M. macrophthalma różni się odległościami między oczami w rzędzie tylnym przynajmniej dwukrotnie większymi od średnic tych oczu oraz znacznie mniejszymi rozmiarami wszystkich oczu[7]. Sternum i odnóża mają kolor żółtawobrązowy[5]. Opistosoma (odwłok) ma wierzch jasnożółtawy lub rudobrązowy, czasem z wzorem barwy brązowawej, szarej lub czarniawej, złożonym z szewronów[6][5].
Nogogłaszczki samca mają golenie o dwóch apofizach: długiej i spiczastej wentralnej oraz haczykowatej dorsalnej. Kształt cymbium jest zakrzywiony i wydłużony. Embolus jest bardzo długi. Konduktor ma dwie gałęzie, z których nasadowa ma małe i twarde kolce po przednio-bocznej stronie spiczastego wierzchołka[6], a druga jest dłuższa i równomiernie, półkoliście zakrzywiona wokół większej części nogogłaszczka[6][5].
Położona w pobliżu bruzdy epigastrycznej płytka płciowa samicy ma rozjaśniony środkowy obszar części tylnej oraz mały otwór kopulacyjny współdzielony przez dwa bardzo cienkie i gęsto poskręcane przewody kopulacyjne[5][6].
Biologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Pająk znany z Portugalii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Liechtensteinu, Austrii, Włoch, Słowenii, Chorwacji, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii i Rosji[8][5].
Gatunek myrmekofilny, związany ze starymi drzewostanami, gdzie spotykany jest w gniazdach mrówek: kartonówki zwyczajnej i hurtnicy wstydliwej, budowanych w martwym drewnie, zwłaszcza dębów. Samica umieszcza kokon jajowy w korytarzach mrówek, często w bardzo głębokich partiach mrowiska[7]. Poza gniazdami mrówek gatunek ten spotkać można pod korą drzew[5]. Osobniki dojrzałe są aktywne przez cały rok[5][6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ T. Thorell: Remarks on synonyms of European spiders. Part II. Uppsala: C.J. Lundström, 1871, s. 97-228. DOI: 10.5962/bhl.title.69282.
- ↑ E. Simon: Les arachnides de France. Paris: 1875.
- ↑ E. Simon: Histoire naturelle des araignées. Paris: 1898, s. 193-380.
- ↑ J. Wunderlich: Spinnenfauna gestern und heute: Fossile Spinnen in Bernstein und ihre heute lebenden Verwandten. Wiesbaden: Quelle & Meyer, 1986.
- ↑ a b c d e f g h i j Wolfgang Nentwig, Theo Blick, Daniel Gloor, Ambros Hänggi, Christian Kropf: Mastigusa arietina. [w:] Araneae. Spiders of Europe. Version 07.2018 [on-line]. Universität Bern. [dostęp 2018-08-03].
- ↑ a b c d e f g h i S. Almquist. Swedish Araneae, part 2--families Dictynidae to Salticidae. „Insect Systematics & Evolution, Supplement”. 63, s. 285-601, 2006.
- ↑ a b M.J. Roberts: Spiders of Britain & Northern Europe. London: HarperCollins, 1995, s. 250-251, seria: Collins Field Guide.
- ↑ Mastigusa arietina. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-08-05].