Meir Jehuda Szapiro
| Data urodzenia |
1846 |
|---|---|
| Data śmierci |
1908 |
| Rabin w Bukowsku | |
| Okres sprawowania |
od 1908 |
| Dynastia cadyków bukowskich | |
| Okres sprawowania |
do 1908 |
| Wyznanie | |
Meir Jehuda Szapiro (ur. 1846, zm. trzeciego dnia Święta Sukkot w roku 1908 w Bukowsku) – cadyk, rabin, syn Dawida, wnuk Cwi Elimelecha z Dynowa, z dynastii cadyków dynowskich, rabin w Bukowsku do roku 1908. Ożeniony z Miriam. Był pierwszym uznanym przez społeczność żydowską rabinem oraz założycielem niewielkiej dynastii cadyków bukowskich (3 pokolenia). Miał ogromny duchowy wpływ na Żydów z Bukowska jak i sąsiednich miasteczek, przyciągnął wielu zwolenników i to nie tylko ze środowisk chasydzkich. Miał syna Dawida ben Meira Szapiro (1870-1933), który był cadykiem w Małej Synagodze w Sanoku[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sanok | Wirtualny Sztetl [online], www.sztetl.org.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).