Miąższ porostu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budowa porostu na przekroju poprzecznym

Miąższ porostu – warstwa plechy porostów (Lichens). W porostach o plesze promienistej znajduje się ona w jej środkowej części, w porostach listkowatych lub skorupiastych poniżej warstwy glonów. Zazwyczaj miąższ składa się z luźno splecionych strzępek plektenchymatycznych, rzadziej ze strzępek pseudoparenchymatycznych. Czasami miąższem nazywa się całą warstwę porostu pomiędzy korą górną i dolną[1].

Opisy do rysunku: a – kora górna, b – warstwa glonów, c – miąższ, d – kora dolna, e – chwytniki

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Janusz Nowak, Zygmunt Tobolewski, Porosty polskie, Warszawa-Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975.