Michał Władysław Lniski

Michał Władysław Lniski
	; Ostoja Pruska
Data urodzenia	ok. 1723
Data i miejsce śmierci	1777 ; Gdańsk

Michał Władysław Lniski herbu Ostoja Pruska (ur. ok. 1723, zm. 1777 w Gdańsku) – wicewojewoda pomorski w latach 1766-1777, ławnik tczewski w latach 1759-1777^[1], członek Generalności konfederacji barskiej w 1771 roku^[2], marszałek pomorski konfederacji barskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był wujem Józefa Wybickiego. W 1764 posłował na sejm koronacyjny. W 1766 został podwojewodzim pomorskim. Wybrany posłem z powiatu tczewskiego na sejm, został marszałkiem ogólnopomorskiego sejmiku w Starogardzie. W 1767 posłował na Sejm Repninowski z województwa pomorskiego^[3], przeforsował też kandydaturę na posła swojego siostrzeńca Józefa Wybickiego. Po jego głośnym proteście pomagał mu w ukrywaniu się. Był przesłuchiwany i inwigilowany przez posła rosyjskiego Nikołaja Repnina.

Jako jeden z pierwszych na Pomorzu opowiedział się za konfederacją barską. 16 sierpnia 1768 w Starogardzie doprowadził do zawiązania konfederacji województwa pomorskiego, jednogłośnie obwołany jej marszałkeim. W październiku jego oddziały uległy rozbiciu, ścigane przez wojska rosyjskie Piotra Czertoryżskiego. 13 października Lniski przekroczył granicę pruską, został aresztowany i osadzony w twierdzy w Kołobrzegu. W niewyjaśnionych okolicznościach wydostał się z aresztu. W styczniu 1770 stanął na czele oddziału w sile 1500 ludzi, z którym stoczył kilka zwycięskich potyczek z wojskami rosyjskimi. Pobity 29 stycznia w bitwie pod Kcynią, udał się do Proszowa na spotkanie z Generalnością.

Wszedł do grona czpłowych i najbardziej wtajemniczonych członków władz konfederackich. Mianowany agentem dyplomatycznym konfederatów przy pośle francuskim w Wiedniu. W 1772 wziął udział w zjeździe przywódców barskich w Landshut. W 1775 powrócił do kraju.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Urzędnicy Prus Królewskich XV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Mikulski. 1990, s. 219.
↑ Władysław Konopczyński, Za kulisami Generalności Konfederacji Barskiej, w: Kwartalnik Historyczny, rocznik XLIV, t. I, z. 1, 1930, s. 58.
↑ Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 35.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Wacław Szczygielski, Michał Władysław Lniski w: Polski Słownik Biograficzny, 1972, t. XII, s. 505-506.

[1] Urzędnicy Prus Królewskich XV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Mikulski. 1990, s. 219.

[2] Władysław Konopczyński, Za kulisami Generalności Konfederacji Barskiej, w: Kwartalnik Historyczny, rocznik XLIV, t. I, z. 1, 1930, s. 58.

[3] Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 35.

[1]

[2]

[3]